Μελι από μελισσοκομους - Καλες γιορτες

Σερ Έντμουντ Πέρσιβαλ Χίλαρι (Sir Edmund Percival Hillary.Μελισσοκομος ηταν ο πρωτος ανθρωπος που κατεκτησε το Εβερεστ.

Νεοζηλανδός εξερευνητής, ορειβάτης, συγγραφέας και φιλάνθρωπος. Υπήρξε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε την υψηλότερη βουνοκορυφή του κόσμου, το Έβερεστ των Ιμαλαΐων.

«Στο τέλος δεν είναι το βουνό που κατακτούμε αλλά ο εαυτός μας», απάντησε ο Εντμουντ Χίλαρι σε μία από τις αμέτρητες φορές που ρωτήθηκε για το πώς ένιωσε όταν στις 29 Μαΐου 1953 κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία το Έβερεστ

Τίποτα δεν προδίκαζε πως ο μοναχικός έφηβος και μετέπειτα φιλήσυχος μελισσοκόμος από το Οκλαντ της Νέας Ζηλανδίας θα πατούσε πρώτος το πόδι του στην αφιλόξενη αλλά ταυτόχρονα μαγευτική «στέγη» του κόσμου.

Μέχρι τότε τουλάχιστον 150 άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους, με το όνειρο της κατάκτησης της ψηλότερης κορυφής του κόσμου να «παγώνει» για πάντα στα μάτια τους.

Ο Εντμουντ Χίλαρι δεν έχει μείνει στην ιστορία μόνο ως ένας πρωτοπόρος ορειβάτης, αλλά ως σπουδαίος άνθρωπος, φωτεινό παράδειγμα προσφοράς και ανθρωπιάς.

Τη φιλία με τον Νεπαλέζο οδηγό του δεν την ξέχασε ποτέ, όπως ποτέ δεν ξέχασε και τις σκληρές συνθήκες της ζωής των κατοίκων που ζουν στα «πόδια» του Εβερεστ.

Χάρη στην πρωτοβουλία του Χίλαρι χτίστηκαν στη χώρα του Νεπάλ δύο νοσοκομεία, 30 σχολεία, 12 ιατρικές κλινικές, γέφυρες και αεροδρόμια.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον επέδειξε για την αναστήλωση μοναστηριών, αφού σεβόταν απεριόριστα τη βουδιστική θρησκεία.

Είναι χαρακτηριστικό πως, αφού ο Χίλαρι και ο Νοργκάι πάτησαν την κορυφή, έθαψαν στο χιόνι λίγα γλυκά και μπισκότα ως ελάχιστη προσφορά στους θεούς.

 Ο «Μπούρα-Σαχίμπ», όπως θα τον αποκαλούν για πάντα οι κάτοικοι του Νεπάλ (στη γλώσσα τους σημαίνει «μεγάλος στο ανάστημα, μεγάλος στην καρδιά»), με την ακτινοβολία της παρουσίας του έριξε φως στη σκοτεινή αυτή γωνιά της γης.

«Κανένα εγχείρημα, καμία επιτυχία». Με αυτές τις τέσσερις λέξεις τιτλοφόρησε το 1975 την αυτοβιογραφία του ο Εντμουντ Χίλαρι και απέδωσε με τον καλύτερο τρόπο όλη του την κοσμοθεωρία.

 Στόχος του υπήρξε πάντα η κορυφή μέσα από την προσπάθεια. Συνήθιζε να λέει πως «η κατάκτηση του Εβερεστ ήταν σαν να κερδίζεις έναν πόλεμο για χάρη της ανθρωπότητας».

 Και όταν του ζήτησαν διευκρίνιση, η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: «Διδαχτήκαμε τις τεράστιες και ανεκμετάλλευτες ικανότητες του ανθρώπου… σαν να φτάνεις στο φεγγάρι χωρίς τη βοήθεια της τεχνολογίας».

Στις 11 Ιανουαρίου ο Εντμουντ «έφυγε». «Εφυγε» όμως για «ψηλά» και εκεί θα είναι χαρούμενος, γιατί πάντα το λιγότερο που κοίταζε ήταν το «ψηλά».

Ο Έντμουντ Χίλαρι (Edmund Hillary) γεννήθηκε στο Τουάκο της Νέας Ζηλανδίας στις 20 Ιουλίου 1919. Μελισσοκόμος το επάγγελμα ξεκίνησε από πολύ μικρός την ορειβασία στις Άλπεις της Νέας Ζηλανδίας. Υπηρέτησε σε υδροπλάνο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τραυματίστηκε. Το 1951 αντίκρισε για πρώτη φορά τα Ιμαλάια, συμμετέχοντας στην αναγνωριστική αποστολή μιας νεοζηλανδικής ορειβατικής ομάδας.

Στις 29 Μαΐου 1953 ήλθε η μεγάλη στιγμή. Ως μέλος βρετανικής ορειβατικής αποστολής στα Ιμαλάια, πρώτος αυτός πάτησε την ψηλότερη κορυφή τους Έβερεστ, μαζί με τον νεπαλέζο οδηγό του Τέντζικ Νοργκάι, της φυλής των Σάρπα, που ζει στη σκιά του μεγάλου βουνού. «Είναι σαν να φτάνεις στο φεγγάρι χωρίς τη βοήθεια της τεχνολογίας» περιέγραψε το κατόρθωμά του στο βιβλίο του Μεγάλη Περιπέτεια (1955). Λίγες μέρες μετά τον άθλο του χρίστηκε σερ από τη βασίλισσα Ελισάβετ (16 Ιουλίου 1953).

Ο Χίλαρι πραγματοποίησε και άλλες αποστολές στην περιοχή του Έβερεστ τη δεκαετία του '60 και αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του στο Ταμείο των Ιμαλαΐων, που συγκέντρωνε περίπου 250.000 δολάρια ετησίως για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Παράλληλα, βοήθησε να χτιστούν στο Νεπάλ νοσοκομεία, σχολεία, γέφυρες, ακόμη κι ένα αεροδρόμιο. Σε ένα αεροπορικό δυστύχημα στην περιοχή το 1975 έχασε τη γυναίκα του Λουίζ και τη μικρή του κόρη Μπελίντα, που συμμετείχαν ενεργά στο φιλανθρωπικό του έργο.

Μεταξύ 1955 και 1958 οργάνωσε αποστολές στον Νότιο Πόλο και κατέγραψε τα κατορθώματά του στα βιβλία του Το πέρασμα της Ανταρκτικής (1958) και Κανένα περιθώριο για λάθος (1961). Το 1975 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του Κανένα εγχείρημα, καμιά επιτυχία.
 Το 1977 ηγήθηκε της πρώτης αποστολής με αεριοπροωθούμενο σκάφος στον ποταμό Γάγγη και συνέχισε ορειβατώντας ως τις πηγές του στα Ιμαλάια.


Ο σερ Εντμουντ Χίλαρι ήταν ο γνωστότερος Νεοζηλανδός παγκοσμίως και ο μοναδικός εν ζωή, το πρόσωπο του οποίου αποτυπώθηκε σε χαρτονόμισμα της χώρας του. Πέθανε από πνευμονία σε νοσοκομείο του Όκλαντ στις 11 Ιανουαρίου 2008.
Άφησε εν ζωή τη δεύτερη σύζυγό του Τζουν και δύο παιδιά, τον Πίτερ (1954), που συνεχίζει την ορειβατική παράδοση των Χίλαρι και τη Σάρα (1955), που ασχολείται με το φιλανθρωπικό έργο της οικογένειας.

Μελι με φρυγανιες και αυγο για πρωινο

Υλικά:


Φρυγανιές χωριάτικες ή πολύσπορες


2 αβγά


Μέλι


Εκτέλεση:


Χτυπάμε καλά τα αβγά σε ένα μπολ
Στη συνέχεια βουτάμε μία μία τις φρυγανιές στο αβγό και τις τηγανίζουμε σε λίγο λάδι μέχρι να πάρουν χρώμα και από τις δύο πλευρές.
Σερβίρουμε αμέσως με μέλι.

Μελι Με Σάλτσα Ουίσκι

 Η σάλτσα αυτή συνοδεύει τέλεια τα κρεατικά σχάρας.


Συνταγή


1 κουταλιά της σούπας βούτυρο
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
50ml ουίσκι
2 κουταλιές της σούπας μέλι
1 κύβο ζωμού κότας διαλυμένο σε 1/2 φλιτζάνι ζεστό νερό
Αλάτι και πιπέρι


Εκτέλεση:


Λιώνουμε σε ένα αντικολλητικό τηγάνι το βούτυρο και τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι σε χαμηλή φωτιά μέχρι να γυαλίσει.
Δυναμώνουμε τη φωτιά και αλατοπιπερώνουμε.
Προσθέτουμε το ζωμό κότας και αφήνουμε να κοχλάσει για ένα λεπτό.
Ανακατεύουμε το μέλι με το ουίσκι και ρίχνουμε το μείγμα αυτό στο τηγάνι.
Χαμηλώνουμε την φωτιά στο ελάχιστο και αφήνουμε την σάλτσα μας να δέσει.
Κρατάμε την σάλτσα σε μπολ στο ψυγείο και την χρησιμοποιούμε αφού πρώτα την ζεστάνουμε.

Η Καστανια

Το κάστανο αποτελεί καρπό πλούσιο σε θρεπτικά στοιχεία (άμυλο, σάκχαρα, πρωτεΐνες, λίπη και φυτικές ίνες), μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες Β1, Β2, Β3, Β5, C, ενώ αποτελεί τροφή με αρκετά υψηλή θερμιδική αξία χωρίς χοληστερόλη (189 θερμίδες / 100 γραμ.).


 Τα νωπά κάστανα περιέχουν 50% νερό, 45% υδατάνθρακες και 5% φυτικό έλαιο. Τρώγονται ψητά ή βραστά, χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική, στη μαγειρική σε διάφορες συνταγές και γίνονται και αλεύρι κυρίως σε διάφορες περιοχές της Ασίας.


Σημειώνεται πως η βιταμίνη C είναι θερμο-ανθεκτική και επομένως δεν διασπάται κατά το βράσιμο ή ψήσιμο των καρπών. Η γεύση της σάρκας του καρπού είναι υπόγλυκη, ζαχαρώδης και στους άγριους καρπούς ελαφρά πικρή, ιδιαίτερα όταν τρώγεται με το περισπέρμιο.


Κάστανα συνιστώνται στην Παιδιατρική για τη θεραπεία περιστατικών γαστρεντερίτιδας και κοιλιακών ανωμαλιών νηπίων και παιδιών καθόσον αποτελούν τροφή χωρίς γλουτένη.
 Η περιεκτικότητά του σε φυτικές ίνες είναι επίσης υψηλή και, σε αντίθεση με άλλους ξηρούς καρπούς, το κάστανο περιέχει λίπη σε πολύ χαμηλό επίπεδο (μόνον 2-5%).

Στα βρασμένα κάστανα παρατηρείται αύξηση στην περιεκτικότητά τους σε νερό, αλλά μειώνεται η πρωτεΐνη, ενώ αυξάνεται η περιεκτικότητα σε λίπη.
Αντίθετα, στα ψημένα κάστανα, η πρωτεΐνη δείχνει να αυξάνεται, το ίδιο και οι αδιάλυτες και διαλυτές φυτικές ίνες, ενώ τα διαθέσιμα σάκχαρα μπορεί να αυξηθούν κατά 25%, με αποτέλεσμα και το ενεργειακό επίπεδο να αυξάνεται σημαντικά.


Ευεργετικό για την υγεία το μέλι καστανιάς: Το μέλι ανθέων καστανιάς δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στη χώρα μας. Είναι σκουρόχρωμο και έχει ιδιαίτερα έντονη γεύση και μοναδικό άρωμα.
 Οι μελισσοκόμοι ενθαρρύνουν τα μελίσσια τους να βόσκουν νέκταρ και γύρη καστανιάς διότι έτσι παρατείνεται η διάρκεια ζωής της μέλισσας και επιτυγχάνεται η ενδυνάμωση των πληθυσμών τους.


Ομως, το μέλι που παράγεται από άνθη καστανιάς έχει τον ιδιαίτερο βιολογικό χαρακτήρα να εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηριακών προσβολών στον άνθρωπο.

Προσωπικοτητες - Άλφρεντ Χίτσκοκ

Είμαι ένας τυποποιημένος σκηνοθέτης.
Αν κάνω τη Σταχτοπούτα,
το κοινό θα ψάξει να δει αν υπάρχει πτώμα στην άμαξα.

Χαρίζω στους θεατές ευχαρίστηση.
 Την ίδια ευχαρίστηση
που αισθάνονται όταν ξυπνούν από έναν εφιάλτη.

Η δουλειά μου είναι οι εφιάλτες.
 Και οι εφιάλτες,...
πρέπει να είναι ολοζώντανοι.

Το κεντρι της μελισσας

Η  μέλισσα παράγει δηλητήριο από έναν ειδικό αδένα και το αποθηκεύει σε μια κύστη για να το χρησιμοποιήσει εναντίον των εχθρών της μέσω του κεντριού της.

 Η παραγωγή ξεκινά με  την εκκόλαψη της εργάτριας μέλισσας και η ποσότητα αυξάνει σταδιακά κάθε μέρα μέχρι τη μέγιστη ποσότητα (0,3 mg), όταν γίνει 20 περίπου ημερών.

 Η ηλικιωμένη μέλισσα δεν μπορεί να ανανεώσει το δηλητήριο, αν τύχει και το χρησιμοποιήσει.

Όταν η εργάτρια κεντρίσει εξαπολύοντας το δηλητήριο της, συνήθως χάνει το κεντρί της και μετά λίγο πεθαίνει.

Το κεντρί παραμένει στον ιστό του θύματος και συνεχίζει να διοχετεύει δηλητήριο για 30-60 δευτερόλεπτα καθώς οι περιβάλλοντες μύες εξακολουθούν να συσπώνται. 

Όταν μας τσιμπάει λοιπόν μια μέλισσα, είναι κρίσιμο να αφαιρέσουμε άμεσα το κεντρί για να μειώσουμε την ποσότητα του δηλητηρίου που εισέρχεται στο δέρμα μας.

Αν και η θανατηφόρος δόση για τον άνθρωπο είναι εκατοντάδες τσιμπήματα, εντούτοις, οι θάνατοι από ένα ή περισσότερα τσιμπήματα μέλισσας οφείλονται σε αλλεργικές αντιδράσεις που καταλήγουν σε ανακοπή ή πνιγμό εξαιτίας οιδήματος στον λαιμό ή το στόμα.

Το δηλητήριο της μέλισσας είναι μια σύνθετη ουσία με υψηλό ποσοστό υγρασίας (πάνω από 80%), πικρή γεύση, όξινη αντίδραση και χαρακτηριστικό άρωμα.

Το κυριότερο συστατικό του δηλητηρίου είναι το πεμπτίδιο μελιτίνη, που όταν εισαχθεί μέσα στο ζωικό ιστό ελευθερώνει ισταμίνη από τα μαστικά κύτταρα  και αιμολύει (σπάζει) τα ερυθρά αιμοσφαίρια, προκαλώντας πόνο και πρήξιμο.

Το δηλητήριο περιέχει αρκετές ουσίες που είναι ενδιαφέρουσες από βιοχημικής και φαρμακολογικής σκοπιάς. Οι κυριότερες ουσίες είναι οι: μελιτίνη, απαμίνη, ισταμίνη, ντοπαμίνη, φωσφολιπάση Α, υαλουρπνιδάση.

Μέχρι σήμερα, το δηλητήριο μελισσών είναι αποδεκτό και νόμιμο ιατρικά στον δυτικό κόσμο για την απευαισθητοποίηση ατόμων που είναι υπερευαίσθητα (αλλεργικά) στο τσίμπημα των μελισσών. Όμως το δηλητήριο χρησιμοποιείται και σε διάφορα σκευάσματα για την αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και άλλων ασθενειών.

 Η ιδέα για τη  θεραπεία της ρευματοειδούς  αρθρίτιδας είναι πολύ παλιά και βασίζεται κατά ένα μέρος στο γεγονός ότι οι μελισσοκόμοι οι οποίοι δέχονται αρκετά τσιμπήματα σπάνια πάσχουν από την πάθηση αυτή.

Για την παραγωγή δηλητηρίου από τις μέλισσες αξιοποιείται η χρήση μικρής τάσης ηλεκτρικού ρεύματος καθώς προκαλείται στις εργάτριες μέλισσες η διάθεση να κεντρίσουν.

 Συγκεκριμένα, σε κυψέλες με βαθύ πυθμένα τοποθετείται ένα συρμάτινο πλέγμα που καλύπτεται με νάυλον και μπορούμε με αυτό να προκαλέσουμε ηλεκτρικό σοκ.

Οι ερεθισμένες εργάτριες κεντρίζουν το νάυλον, που επενδύει τη συσκευή και αφήνουν το δηλητήριο τους, χωρίς να χάνουν το κεντρί τους.

 Το δηλητήριο μαζεύεται σε κρυσταλλική μορφή επάνω σε γυάλινη πλάκα, που βρίσκεται κάτω από το νάυλον.

 Μέσα σε πέντε λεπτά της ώρας είναι απαραίτητο να μεταφερθεί η συσκευή στο πυθμένα άλλη κυψέλης. Με τη μέθοδο αυτή μπορεί να συλλεγεί 1 g ξηρού δηλητηρίου από 20 περίπου μελίσσια.

Οι «συζητήσεις» των μελισσών μέσα στις κυψέλες

Ενδείξεις και ευρήματα για την υγεία των μελισσών καθώς και για την κρίσιμη μείωση του πληθυσμού τους, δίνει ειδική πλατφόρμα με αισθητήρες και μικρόφωνα, που τοποθετείται μέσα στις κυψέλες και η οποία επιτρέπει στον ερευνητή να «ακούει» τις μέλισσες και τους τρόπους επικοινωνίας τους.


Την πλατφόρμα ανέπτυξε η Oldooz Pooyanfar, φοιτήτρια του πανεπιστημίου Simon Fraser της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά, η οποία καθημερινά μελετά και παρακολουθεί περισσότερες από 20.000 μέλισσες που στεγάζονται στις ειδικές κυψέλες.


Η συγκεκριμένη τεχνολογία επιτρέπει στην Pooyanfar να αποτυπώνει τους ήχους και τις συμπεριφορές των μελισσών μέσα στις κυψέλες, συγκεντρώνοντας σημαντικά στοιχεία για την καθημερινότητα και τη δράση τους.


Συγκεκριμένα, η φοιτήτρια ανέφερε στην ιστοσελίδα ScienceDaily πως «η βελτίωση της γνώσης σχετικά με τη δραστηριότητα των μελισσών είναι κρίσιμη, δεδομένης και της μείωσης κατά 30% του πληθυσμού τους την τελευταία δεκαετία στη Βόρεια Αμερική». Συμπλήρωσε, δε, πως η κατάρρευση των αποικιών δυστυχώς συνεχίζεται, και αυτή η κατάσταση επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον αγροτικό τομέα, καθώς δεν γίνεται σωστά η επικονίαση των καλλιεργειών».

Η συγκεκριμένη τεχνολογία καταγράφει και τη θερμοκρασία και την υγρασία της κάθε κυψέλης και μπορεί να δώσει πληροφορίες στον μελισσοκόμο για τυχόν απρόσμενες αλλαγές και ανωμαλίες στην ισορροπία του περιβάλλοντος, ώστε να ανταποκριθεί άμεσα.


Όπως δηλώνει η Oldooz Pooyanfar, «το έξυπνο σύστημα συλλογής πληροφοριών χρησιμοποιείται κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, καθώς μπορεί να παρέχει πιο αξιόπιστες πληροφορίες», ενώ θεωρεί πως οι υπάρχουσες μέθοδοι παρακολούθησης «παρέχουν ελάχιστες και καθόλου λεπτομερείς πληροφορίες και αυτό λόγω του συνεχούς ανοίγματος των κυψελών και της παρέμβαση στη ζωή των μελισσών καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου».


Πηγη  ypaithros.gr

Φυτοφαρμακα....μπουχτισαμε στα δηλητηρια

Μελισσοκομια Στην Ολλανδια Τις Παλιες Μερες

Μελισσια στον ηλιανθο

THE DAY THE BEES RETURN

Ποταμος Παμισσος,Μεσσηνια - Μελισσια Στον Ευκαλυπτο

Μελισσια - Ιουνιος '17

Η χρονια ως προς τα ανθομελα παει καλα,,,


Τωρα εχουμε τον ευκαλπτο και την λυγαρια και παμε για τον τριτο τρυγο σε λιγο καιρο...

Φυτοφάρμακα και μέλισσες

Η ΧΡΗΣΗ ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΩΝ

Η μέλισσα είναι πραγματικά μάρτυρας της υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Δυστυχώς, για την επικύρωση των φυτοφαρμάκων, για πολύ καιρό, ο έλεγχός τους γινόταν σε πειραματικές κυψέλες. Οι επιπλοκές που οφείλονταν στη συστημική δράση τους, οι δηλητηριάσεις των προνυμφών ή η επίδραση των, σχεδόν θανατηφόρων, δόσεων αγνοήθηκαν ή παραμελήθηκαν.

Οι κατηγορίες των φυτοφαρμάκων

Για να προστατεύουν τις καλλιέργειες τους, οι αγρότες χρησιμοποιούν διάφορους τύπους φυτοφαρμακευτικών προϊόντων, που ονομάζονται επίσης και ζιζανιοκτόνα… Τα προϊόντα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν αυτόνομα ή σε συνδυασμούς. Για τις δηλητηριάσεις των μελισσών υπεύθυνα είναι κυρίως τα εντομοκτόνα.

Τα εντομοκτόνα χρησιμοποιούνται κυρίως για την προστασία των καλλιεργειών, αλλά γίνεται και κάποια χρήση τους για κτηνιατρικούς και περιβαλλοντικούς λόγους, ενάντια στα κουνούπια, τη μελίγκρα, τις ψείρες  των φυτών κ.λπ.

Εδώ και αρκετό καιρό γνωρίζουμε τις «φυτικές» ουσίες που χρησιμοποιούνται για την εξόντωση των εντόμων: άλατα αρσενικού, φθοριούχα προϊόντα και προϊόντα φυτικής προέλευσης (νικοτίνη, πύρεθρο, ροτενόνη κ.λπ.). Από το 1942, όμως, η χρήση των εντομοκτόνων με οργανικές ενώσεις εξαπλώνεται. Τα κατατάσσουμε, ανάλογα με τη χημική τους δομή, σε

·         Χλωριωμένους υδρογονάνθρακες: DDT, lindane κ.λπ.

·         Οργανοφωσφορικά : παραθείο, μαλαθείο, μεθυλικό παραθείο κ.λπ.

·         Πυρεθροειδή (προέρχονται από ενώσεις του πύρεθρου): δελταμεθρίνη, ακριναθρίνη, φλουβαλινάτη κ.λπ.

·         Εστέρες καρβαμιδικού οξέως: καρβαρίλ,φενοξυκάρβ

·         Διάφορα: carbinols, φορμαμιδίνες, σουλφοξείδιο, κ.λπ.

·         Πρόσφατα εντομοκτόνα: νεονικοτινοειδή, φαινυλπυραζόλες (φινοπρίλ).

        Καταστρεπτικά αποτελέσματα

Οι ουσίες αυτές διαχωρίζονται σε: εκείνες που επηρεάζουν τα ενήλικα έντομα, εκείνες που επηρεάζουν τις προνύμφες. Ορισμένες επηρεάζουν μόνο τις προνύμφες, αλλά επιδρούν στα διάφορα στάδια ζωής των εντόμων. 

Τα εντομοκτόνα εισχωρούν στο σώμα των εντόμων  είτε με την επαφή, είτε με την κατάποση ή ακόμη μέσω των αναπνευστικών οδών. Η δράση τους προσβάλλει κυρίως το νευρικό σύστημα των εντόμων.

Δυστυχώς, τα εντομοκτόνα σπάνια προσβάλλουν μόνο τα έντομα στόχο. Συνήθως προσβάλλουν όλα τα έντομα, ακόμα και τα ωφέλιμα, δηλαδή τους φυσικούς κυνηγούς των βλαβερών εντόμων (πασχαλίτσες και άλλα) και τα έντομα που συμβάλλουν στην επικονίαση (μέλισσες και βομβίνοι).

Η αντοχή ορισμένων εντομοκτόνων στο περιβάλλον αυξάνει ακόμα περισσότερο τον κίνδυνο. Τα μόρια των υδροχλωρανθράκων, για παράδειγμα, παρουσιάζουν τόσο μεγάλη χημική σταθερότητα που αντέχουν σε μια μακροχρόνια έκθεση στους περιβαλλοντικούς παράγοντες, δε φθείρονται και διατηρούν τα χαρακτηριστικά τους για πολλά χρόνια. Τα οργανοφωσφορικά εντομοκτόνα διατηρούνται για μικρότερο διάστημα.

Δύο τύποι δηλητηριάσεων

Οι δηλητηριάσεις των μελισσών τις περισσότερες φορές δεν γίνονται σκόπιμα κι οφείλονται στην κακή χρήση των ζιζανιοκτόνων: χρήση μη εγκεκριμένων προϊόντων κατά την ανθοφορία, υπερβολικές δόσεις, επικίνδυνοι συνδυασμοί (π.χ. πυρεθροειδή + μυκητοκτόνα) κ.λπ. Οι κλινικές παρατηρήσεις κάνουν διαχωρισμό σε δύο κατηγορίες:

• Δηλητηριάσεις με θανατηφόρα αποτελέσματα (προκαλούν το θάνατο). Τα αποτελέσματα αυτά οφείλονται σε οξείες δηλητηριάσεις (μια δόση) ή σε χρόνιες δηλητηριάσεις (μικρές αλλά επαναλαμβανόμενες δόσεις).

¾     Οι οξείες δηλητηριάσεις. Προέρχονται από τη χρήση εξαιρετικά τοξικών εντομοκτόνων. Ο μελισσοκόμος παρατηρεί ξαφνική και μαζική θνησιμότητα των μελισσών του: συνήθως προσβάλλεται όλη η κυψέλη. Υπάρχουν νεκρές μέλισσες μπροστά στις κυψέλες και πολλές φορές συσσωρεύονται μέσα στην κυψέλη, σε σημείο που να φράζουν τις εισόδους. Καθώς ο θάνατος δεν είναι ακαριαίος, μπορούμε να παρατηρήσουμε νευρικές ανωμαλίες στις μέλισσες που πεθαίνουν: σπασμωδικές κινήσεις, αδυναμία πετάγματος, παράλυση και θάνατος.

Οι συλλέκτριες εκτίθενται περισσότερο στον κίνδυνο. Ορισμένες πεθαίνουν πριν επιστρέψουν στην κυψέλη. Ο γόνος δεν προσβάλλεται, δεν υπάρχουν όμως πια αρκετές εργάτριες για τη φροντίδα του.  

 

¾     Οι χρόνιες δηλητηριάσεις

Εμφανίζονται μετά τη χρήση λιγότερο δυνατών προϊόντων, συχνά όμως η δράση τους παραμένει ενεργή (π.χ. δελταμεθρίνη). Διακόσιες συλλέκτριες μπορούν να μεταφέρουν τη μόλυνση στη κυψέλη και να δηλητηριάσουν 2.000 – 10.000 ομογενείς τους. Η δράση αυτού του τύπου δηλητηρίασης είναι αργή και ύπουλη, και καταλήγει σε σημαντική μείωση του πληθυσμού, ώστε η κυψέλη να μην έχει πια αξία.

·         Δηλητηριάσεις με μη θανατηφόρες συνέπειες

Στην περίπτωση αυτή οι μέλισσες δεν πεθαίνουν, εμφανίζουν όμως συμπεριφορικές, φυσιολογικές και βιοχημικές διαταραχές. Για παράδειγμα, μια ουσία που επιδρά στους μηχανισμούς προσανατολισμού των συλλεκτριών θα τις εμποδίσει να ξαναβρούν την κυψέλη τους με αποτέλεσμα να μειωθεί ο πληθυσμός της αποικίας.

Δηλητηριάσεις τέτοιου τύπου εμφανίζονται συχνότερα από το 1990 και εξής, και φαίνεται να έχουν σχέση με τη χρήση νέων τύπων εντομοκτόνων (νέο-νικοτινοειδή και φαινυλπυραζόλη).

 

Τα νέα εντομοκτόνα

Ήδη από το 1990, νέες ουσίες επιδρούν στο νευρικό σύστημα των εντόμων: τις ονομάζουμε νευροτοξικές. Αυτό που τις διαφοροποιεί από τις παλιές, είναι η συστημική τους ισχύς, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι χορηγούνται σε πολύ μικρές δόσεις κι έχουν πολύ χαρακτηριστική επίδραση στα νευρικά κύτταρα των εντόμων. Σήμερα χρησιμοποιούνται δύο τέτοια είδη εντομοκτόνων:

·         Η ιμιδαχλοπρίδη, η οποία εμπεριέχεται στα προϊόντα:

¾     Caucho: περιβάλλει ή καλύπτει τους σπόρους του τεύτλου, του κριθαριού και του σιταριού. Η χρήση του έχει προσωρινά απαγορευτεί για τους σπόρους του ηλιοτροπίου.

¾     Confidor: Χρησιμοποιείται με ψεκασμό, δεν πρέπει όμως να χορηγείται κατά τις δεκαπέντε ημέρες που προηγούνται της ανθοφορίας των φυτών.

¾     Advantage: Κτηνιατρικό προϊόν ενάντια στις ψείρες των σκύλων και των γάτων.

·         Το φινοπρίλ εμπεριέχεται στα προϊόντα:

¾     Regent TS: περιβάλλει τους σπόρους ρυζιού, καλαμποκιού και ηλιοτρόπιου.

¾     Metis, Texas, Jumper, Zoom: περιβάλλει τους σπόρους των δημητριακών.

¾     Schuss, Regent MG: εφαρμόζεται στις αγροτικές εκτάσεις.

¾     Frontline: Κτηνιατρικό προϊόν, ενάντια στις ψείρες των σκύλων και των γατών. 

Τοξικά σε πολύ μικρές δόσεις

Τα προϊόντα αυτά επιδρούν με τρόπο μη αναστρέψιμο σε ορισμένους συγκεκριμένους δέκτες των νευρικών κυττάρων, εμποδίζοντας τη ροή του νευρικού ρεύματος. Το δηλητηριασμένο έντομο πεθαίνει , αφού πρώτα παρουσιάζει συμπτώματα όπως σπασμούς, τρεμούλιασμα κι έντονη αδυναμία. Στην κυψέλη, οι μελισσοκόμοι παρατηρούν αποδεκατισμό και σημαντική μείωση της παραγωγής μελιού.                                   Επιστημονικές έρευνες (του INRA και του CNRS, μεταξύ άλλων) έγιναν με μόρια ιμιδαχλοπρίδης και φινοπρίλ. Αποδεικνύουν ότι σε πολύ μικρές δόσεις η ομοδαχλοπρίδη δεν είναι θανατηφόρα , αλλά προκαλεί  συμπεριφορικές διαταραχές:

¾     Στην εκμάθηση (0,1 νανογραμμάρια)

¾     Στην αναγνώριση των ομογενών τους (μεταξύ 12 και 60 ppb)

¾     Στα αντανακλαστικά της επιμήκυνσης της γλώσσας (μεταξύ 6 και 12 ppb)

¾     Στη συλλογή τροφής (μεταξύ 3 με 6 ppb)

¾     Στον προσανατολισμό (μεταξύ 10 και 20 ppb). Με το φινοπρίλ, οι μη θανατηφόρες δόσεις , σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές , είναι ακόμα πιο μικρές και οι πρώτες διαταραχές παρουσιάζονται με δόσεις των 0,75 – 2 ppb.

 Πηγή: Σύγχρονη Μελισσοκομία (Henri Clement)

Τρυγος ανθομελο - πορτοκαλι...Μαιος ''17

Η χρονια ξεκινησε δυνατα με έναν καλο τρυγο ανθομελου - πορτοκαλι.

Ο μελιτοεξαγωγεας ανεβαζει ρυθμους και το μελι ρεει...

Μακαρι ο καιρος φετος να μας παει καλα η μαλλον να παει καλα για τις ανθοφοριες και για τις κοριτσαρες.....

Ενας τροπος να φιλτραρουμε το κερι μελισσας

Μελισσια - Μεσσηνια - Μαιος '17

φοινηκας

Επιθεωρηση μελισσιων - Απριλιος ''17

Τα μελισσια ''πετανε''

γονοι στο φουλ και αρχισαν να μελωνουν....πορτοκαλια.

Μελισσοκομια Στην Αφρικη

Μελισσι χτιζει ολοκληρη πιτα - Μαρτιος ''17

Τα μελισσια στην ορεινη Μεσσηνια δεν κρατιουνται....


Σε αυτό το μελισσακι δεν υπηρχε δεκατο πλαισιο και οι κυριες εχτισαν τον κενο χωρο μια ολοκληρη κεριθρα....

Γεννημενο ολο με κηφηνογονο......

Από εδώ και στο εξης θελει προσοχη.....


Ηδη τα μελισσια φτιαχνουν και κουπες....οι σμηνουργιες ερχονται.....