ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
Έχει γραφεί αρκετές φορές η μεγάλη διαφορά που παρατηρείται στις κλιματικές συνθήκες στα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας μας και η επίδραση τους στην ζωή, την εξέλιξη και τις δραστηριότητες των μελισσιών.
Σύντομα, θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τις ορεινές περιοχές (βουνά - οροπέδια με μεγάλο υψόμετρο), όπου οι κλιματικές συνθήκες είναι ηπειρωτικές με πολύ ψυχρή χειμερινή περίοδο, τις πεδινές και παραθαλάσσιες περιοχές με σχετικά ήπιο χειμώνα και δροσερό καλοκαίρι και τις νότιες - νησιωτικές περιοχές που τις χαρακτηρίζει η απουσία, σχεδόν παγετών και οι υψηλές σχετικά θερμοκρασίες του χειμώνα.
Μια μεγάλη διαίρεση είναι και αυτή της Δυτικής και Ανατολικής Ελλάδας, με την πρώτη να συγκεντρώνει τις περισσότερες βροχοπτώσεις και τη δεύτερη να χαρακτηρίζεται από το ξερό καλοκαίρι.
Οι διαφορές αυτές στο κλίμα και οι επιπτώσεις τους στη δραστηριότητα των μελισσών φαίνεται περισσότερο από κάθε άλλη εποχή και περίοδο του έτους, τον Ιανουάριο.
Στις περιοχές με ηπειρωτικό κλίμα, τον Ιανουάριο αποφεύγουμε οποιαδήποτε σκέψη επέμβασης στα μελίσσια. Ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες η θερμοκρασία του αέρα σπάνια ξεπερνά τους 10-12ο Κελσίου και οι μέλισσες παραμένουν μέσα στην κυψέλη χωρίς να διασπάσουν την "χειμωνιάτικη σφαίρα ".
Ο μελισσοκόμος πρέπει από το φθινόπωρο να έχει τακτοποιήσει τα μελίσσιά του, φροντίζοντας να έχουν:
μεγάλη επάρκεια τροφών, ιδιαίτερα μέλι σε περισσότερα από 5 πλαίσια.
μεγάλο αριθμό μελισσών δηλαδή δυνατά σμήνη, συνενώνοντας από το φθινόπωρο μελίσσια με λιγότερο πληθυσμό από 5 - 6 πλαίσια.
περιοχή ξεχειμωνιάσματος με καλές συνθήκες προφυλαγμένες από ψυχρούς αέρηδες, με έκθεση στον ήλιο αρκετές ώρες την ημέρα και προπαντός προσπελάσιμες, δηλαδή κοντά σε δρόμους που δεν διακόπτεται η κυκλοφορία από βροχή, χιόνι ή παγετούς.
Αρκετοί μελισσοκόμοι τέτοιων περιοχών μεταφέρουν τα μελίσσιά τους τον χειμώνα, μακριά από τον τόπο κατοικία τους, σε περιοχές με ήπιο χειμώνα.
Σε παραθαλάσσιες περιοχές, ακόμη και στις βορειότερες περιοχές της χώρας μας, ο Ιανουάριος είναι διαφορετικός.
Αρκετές μέρες και ώρες της ημέρας οι μέλισσες πραγματοποιούν πτήσεις κυρίως για την μεταφορά νερού και γύρης στην κυψέλη. Σ' αυτές τις περιοχές συνήθως τον Ιανουάριο τα μελίσσια έχουν ξεκινήσει γόνο μετά την σύντομη διακοπή της γέννας της βασίλισσας τον Δεκέμβριο.
Η γύρη πιθανώς να είναι διαθέσιμη μέσα στην κυψέλη, αποθηκευμένη σε πλαίσια και αποκαλύπτεται καθώς καταναλώνεται το μέλι που την καλύπτει. Υπάρχουν όμως και αξιόλογες ανθοφορίες γυρεοφόρων φυτών τον Γενάρη, στους κάμπους και λαγκαδιές της βόρειας Ελλάδας.
Η φτελιά ή καραγάτσι (Ulmus campestris), η φουντουκιά (Corylus avelana) το σκλήθρο ( Alnus glutinosa) είναι κατ' εξοχήν γυρεοδοτικά φυτά.
Η φρέσκια γύρη αυτή την εποχή είναι πολύ σημαντική για την διατήρηση γόνου στα μελίσσια. Τα μελίσσια που κουβαλάνε γύρη αυτή την εποχή (κεραφίζουν κατά την έκφραση των μελισσοκόμων) έχουν βασίλισσα που γεννά κανονικά (βάσιμη ένδειξη).
Όμως ενώ για τη γύρη υπάρχει απόθεμα στην κυψέλη και σε μεγάλη ανάγκη χρησιμοποιείται και το απόθεμα του λιπώδους ιστού των χειμωνιάτικων μελισσών, για το νερό πρέπει η μέλισσα να πετάξει να το βρει και να το κουβαλήσει στην κυψέλη.
Είναι γνωστό ότι πτήσεις μελισσών για νερό γίνονται και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες για ένα ψυχρόαιμο όν όπως είναι η μέλισσα. Συχνά παρατηρούμε όταν η θερμοκρασία του αέρα είναι 7 - 8ο Κελσίου, μέλισσες να πετούν σε πηγές νερού.
Φροντίδα μας είναι σε τέτοιες περιοχές να δίνουμε νερό στις μέλισσες κοντά στο μελισσοκομείο σε σημείο που το θερμαίνει ο ήλιος, ώστε να περιορίσουμε τις απώλειες από μακρινές πτήσεις και κρύο νερό, που είναι σημαντικές. Ο μελισσοκόμος σε τέτοιες περιοχές περιορίζει την εργασία του στο μελισσοκομείο, ελέγχοντας περιοδικά το βάρος των κυψελών για να εκτιμήσει τα' αποθέματα μελιού.
Παρόμοιες είναι και οι εργασίες του μελισσοκόμου σε περιοχές με πολλές βροχοπτώσεις τον Ιανουάριο. Σ' αυτές τις περιοχές όχι μόνο οι χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά και οι πολλές μέρες βροχής και η υψηλή σχετική υγρασία του αέρα, περιορίζουν τις μέλισσες στην κυψέλη που δεν πραγματοποιούν πτήσεις καθαριότητας.
Αποτέλεσμα είναι σε τέτοιες περιοχές να έχουμε συχνότερα την εμφάνιση ασθενειών όπως δυσεντερία, νοζεμίαση κλπ. Ο μελισσοκόμος τέτοιες περιοχές πρέπει να τις αποφεύγει και να διαλέγει τοποθεσίες με καλό αερισμό και εύκολη προσπέλαση στο αυτοκίνητο, ούτως ώστε να μην ευνοείται η εμφάνιση αυτών των ασθενειών αλλά και να είναι εύκολη η μεταφορά τους όταν και αν χρειασθεί.
Εντελώς διαφορετική όψη παρουσιάζει ο Ιανουάριος στα νότια και ζεστά μέρη της πατρίδας μας. Για τις περισσότερες μέρες του Ιανουαρίου και γι' αρκετές ώρες, οι μέλισσες πετούν όχι μόνο για νερό, αλλά και για γύρη και νέκταρ. Αποτέλεσμα τα μελίσσια να διατηρούν γόνο σε 2 , 3 ή και περισσότερα πλαίσια, ενώ δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, σε περιοχές ιδιαίτερα που υπάρχουν πεύκα, τ' αποθέματα του μελιού ν' αυξάνουν.
Οι σχετικά υψηλές θερμοκρασίες και η μεγάλη εδαφική υγρασία ευνοούν παράλληλα την βλάστηση και ανθοφορία αρκετών μελισσοκομικών φυτών όπως ξυνίδας, λαψάνας ακόμη και ασφόδελων ή άγριας λεβάντας που στα βορειότερα μέρη ανθίζουν 2 και 3 μήνες αργότερα.
Όμως και σ' αυτές τις περιοχές ο μελισσοκόμος τον Γενάρη δεν πρέπει να παρασύρεται και να τροφοδοτεί πρόωρα τα μελίσσια του. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της ξαφνικής κακοκαιρίας που θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες σε μελίσσια που έχουν αναπτύξει και επεκτείνει πολύ την γονοφωλιά τους.
Ξερή τροφοδότηση με ζαχαροζύμαρο είναι, όταν χρειάζεται ενίσχυση το μελίσσι, η κυριότερη λύση. Μερικοί μελισσοκόμοι, κυρίως από την Χαλκιδική που η νομαδική μελισσοκομία είναι παράδοση, μεταφέρουν τα μελίσσια τους από τα τέλη Δεκεμβρίου ακόμη στη Νότια Πελοπόννησο, για να εκμεταλλευθούν την "πρώιμη άνοιξη" αυτών των περιοχών μέσα στην "καρδιά του χειμώνα".
Η σταδιακή μετακίνησή τους προς τα βόρεια τους επιτρέπει να έχουν τα μελίσσια τους σε διαρκή ανθοφορία μέχρι ν' αρχίσουν αργά το καλοκαίρι οι μελιτοεκκρίσεις στα πευκοδάση. Μ' αυτό τον τρόπο περιορίζουν σημαντικά τις ανάγκες τροφοδότησης, πραγματοποιούν μεγάλες αποδόσεις κατά κυψέλη, έχουν όμως υψηλό κοστολόγιο μεταφορών μελισσιών και μετακινήσεων για παρακολούθηση και επιθεωρήσεις του μελισσοκομείου.
΄Ένα σημείο όμως που δεν δίνουν την δέουσα προσοχή οι επαγγελματίες αυτοί μελισσοκόμοι, είναι η τακτική αντικατάσταση των βασιλισσών. Η συνεχής ωοτοκία της βασίλισσας όλο το έτος περιορίζει τον χρόνο παραγωγικής ζωής των και η αντικατάστασή τους πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο ή το αργότερο κάθε δύο χρόνια. Σημαντικό επίσης στοιχείο είναι η περιοχή που θα βρεθούν την περίοδο σμηνουργίας ή εποχή φυσικής αντικατάστασης των βασιλισσών από τα μελίσσια, στοιχείο που έχει να κάνει με τη διατήρηση της ράτσας των μελισσών.
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ
Ο μελισσοκόμος πρέπει να έχει στη διάθεσή του ένα χώρο, μελισσοκομική αποθήκη, υπόστεγο, ένα χώρο σε αγρόκτημα ακόμη και ένα υπόγειο χώρο πολυκατοικίας (για τους αστούς μελισσοκόμους), όπου θα αποθηκεύει το μελισσοκομικό υλικό που δεν χρησιμοποιεί στα μελίσσια του την δεδομένη στιγμή, αλλά και θα εργάζεται για την κατασκευή, επισκευή και συντήρησή του.
Ο Γενάρης για όλες τις περιοχές της χώρας μας είναι ο μήνας με την περισσότερη δουλειά στην αποθήκη. Οι εργασίες αυτού του μήνα ξεκινούν από την αγορά των καινούργιων κυψελών και εφοδίων, την προετοιμασία τους που απαιτεί πολύ χρόνο, την επισκευή των κυψελών που έχουν υποστεί φθορές, την συρμάτωση πλαισίων. Οι εργασίες αυτές είναι βασικές και η σημασία τους θα φανεί την άνοιξη που έρχεται.
Τότε που οι δουλειές με τα μελίσσια είναι αυξημένες και δεν υπάρχει διαθέσιμος χρόνος για επισκευή και συντήρηση του υλικού.
Οι καινούργιες κυψέλες απαιτούν σωστή προετοιμασία προτού τοποθετηθούν στα μελίσσια, αλλά και προσοχή κατά την αγορά τους. Είναι προτιμότερο να διαθέσουμε περισσότερα χρήματα στην αρχή αγοράζοντας καλοκατασκευασμένες κυψέλες, με πυθμένα "κόντρα πλακέ θαλάσσης", κινητή βάση, πόρτα εισόδου που θα κλείνει καλά και θα μπαίνει και βγαίνει εύκολα, εύχρηστους και ασφαλείς συνδετήρες, ενώ ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στα "τακούνια" των κυψελών.
Συνήθως τα τακούνια που διαθέτουν οι καινούργιες κυψέλες δεν είναι καρφωμένα, ούτε είναι από ανθεκτικό ξύλο. Επειδή η φθορά των κυψελών αρχίζει από τα τακούνια που βρίσκονται συνεχώς σχεδόν σε υγρό έδαφος, είναι πολύ σωστό να τα κατασκευάζουμε μόνοι μας από σκληρό ξύλο π.χ. ακακία, μουριά (σκαμνιά), καραγάτσι κλπ. Επειδή το κάρφωμα τους είναι δύσκολο, χρησιμοποιούμε 2 ξυλόβιδες ολόπασσες ώστε αν χρειασθεί να βγουν να μη καταστρέφεται η κυψέλη.
5
Για το συρμάτωμα των πλαισίων πρέπει απλώς να περνάμε τα σύρματα (η πιο χρονοβόρα εργασία) και να τα δένουμε όταν θα τα χρειασθούμε την άνοιξη, γιατί αν δεθούν τον χειμώνα το καλοκαίρι θα έχουν χαλαρώσει. Επίσης τον Γενάρη, όσοι θα ασχοληθούν με την παραγωγή μελιού σε σεξιόν (μεληκηρίδια), πρέπει να ετοιμάσουν τα πλαίσια που υπολογίζουν ότι θα χρειασθούν. Το ανοιξιάτικο πεύκο είναι κοντά και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για παραγωγή μελιού σε σεξιόν.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
Τον προηγούμενο μήνα, τον Γενάρη, γράψαμε ότι οι εργασίες του μελισσοκόμου ήταν περισσότερες μέσα στην αποθήκη για την συντήρηση, επισκευή και προετοιμασία του μελισσοκομικού υλικού και λιγότερες στην ύπαιθρο, στον χειρισμό των μελισσιών. Αυτόν τον μήνα, τον Φλεβάρη, η σχέση εργασίας του μελισσοκόμου στην ύπαιθρο και στην αποθήκη, αρχίζει και ισορροπεί. Μ’ άλλα λόγια απαιτούνται αρκετές ώρες παρουσίας και εργασίας του μελισσοκόμου στα μελίσσιά του , ενώ συνεχίζεται η προετοιμασία του υλικού που θα χρησιμοποιηθεί τους αμέσως επόμενους μήνες.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ
Ο κάθε μελισσοκόμος έχει το δικό του σχέδιο εκμετάλλευσης των μελισσιών του, το δικό του πρόγραμμα το οποίο ακολουθεί λίγο ή πολύ κάθε χρονιά. Το ιδιαίτερο πρόγραμμα εκμετάλλευσης διαμορφώνεται από : Την μελισσοκομική παράδοση της περιοχής. Τις εμπειρίες και μελισσοκομικές γνώσεις του μελισσοκόμου. Το κεφάλαιο και εργασία που θέλει και μπορεί να επενδύσει. Τις απαιτήσεις της αγοράς, την ζήτηση των προϊόντων της κυψέλης.
Η παράδοση στη μελισσοκομία είναι ο ισχυρότερος παράγοντας που επηρεάζει τον προγραμματισμό. Οι κλιματικές συνθήκες, η μελισσοκομική χλωρίδα, το ανάγλυφο της περιοχής, οικονομικοτεχνικοί λόγοι (ευδοκίμηση ή όχι ανταγωνιστικών της μελισσοκομίας κλάδων) συνετέλεσαν στην δημιουργία της παράδοσης.
Ισχυρότερη και με βαθιές ρίζες παράδοση είναι σίγουρο ότι συντελεί στην ευρύτερη διάδοση του μελισσοκομικού επαγγέλματος ή της ερασιτεχνικής ενασχόλησης με την μελισσοκομία, όμως είναι επίσης βέβαιο ότι επιδρά ανασταλτικά στην δυνατότητα επιλογής διαφορετικού προγράμματος εκμετάλλευσης από το σύνηθες. Η ζήτηση, γενικότερα στην αγορά, αλλά κι’ αυτή που μπορεί ν’ απευθύνεται σε συγκεκριμένο μελισσοκόμο, είναι επίσης αποφασιστικός παράγοντας για την κατάρτιση του ετήσιου προγράμματος.
Η προτίμηση ή οι υψηλότερες τιμές που απολαμβάνουν συγκεκριμένες κατηγορίες μελιού, θα στρέψουν περισσότερους μελισσοκόμους στην προετοιμασία των μελισσιών τους για την εκμετάλλευση αυτών ή εκείνων των βασικών ανθοφοριών. Οι παραγγελίες που είναι δυνατόν να έχει μια μελισσοκομική επιχείρηση , μικρή ή μεγάλη, σε άλλα προϊόντα της κυψέλης όπως βασιλικό πολτό, γύρη ή βασίλισσες και σμήνη καθορίζουν το πρόγραμμα δράσης και τους χειρισμούς που απαιτούνται.
Η απειρία και οι ελλιπείς γνώσεις είναι συχνά απαγορευτικοί παράγοντες στην επιλογή συγκεκριμένων προγραμμάτων εκμετάλλευσης , αντίθετα η εμπειρία και οι γνώσεις που αποκτούνται με τα χρόνια ενασχόλησης στη μελισσοκομία, την προσήλωση και την παρατηρητικότητα, τις συναναστροφές με άλλους μελισσοκόμους, την μελέτη συγγραμμάτων και περιοδικών, την ενεργό συμμετοχή σε εκπαιδεύσεις και σεμινάρια, προσφέρει την δυνατότητα περισσοτέρων επιλογών.
Τέλος, όπως κάθε παραγωγική επιχείρηση, έτσι και η κατεύθυνση της μελισσοκομικής επιχείρησης, από το στάδιο του προγραμματισμού θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν το κεφάλαιο και την εργασία που απαιτούνται για να συντελεσθεί η συγκεκριμένη παραγωγή. Εκμεταλλεύσεις π.χ. Ανθοφοριών μακριά από την έδρα του μελισσοκόμου, απαιτούν αυξημένες δαπάνες μετακίνησης ενώ η παραγωγή βασιλικού πολτού ή βασιλισσών, στηρίζεται στην παροχή πολλής και εξειδικευμένης εργασίας σε σχετικά λόγο χρόνο.
Οι ανωτέρω παράγοντες επηρεάζουν τον μελισσοκόμο στον ετήσιο προγραμματισμό του, η επιτυχία του οποίου θα εξαρτηθεί:
Από την διάθεση, των δυνατοτήτων του «να ξεφύγει, να σπάσει τα δεσμά της παράδοσης» και ν’ ακολουθήσει νέες τεχνικές εκμετάλλευσης.
Την παρακολούθηση ή ακόμη και την διαμόρφωση της ζήτησης στην αγορά.
Την φιλομάθεια για τον εμπλουτισμό των μελισσοκομικών γνώσεων.
Την όρεξη για δουλειά και την επένδυση του απαιτούμενου, μικρού ούτως ή άλλως κεφαλαίου. Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας, περισσότερου κάθε άλλου, του προγραμματισμού. Είναι όμως και ο μήνας της πρώτης επιθεώρησης των μελισσιών.
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
Η πρώτη γενική επιθεώρηση του μελισσοκομείου πραγματοποιείται μέσα στον Φλεβάρη και είναι από τις βασικότερες μελισσοκομικές εργασίες. Πραγματοποιείται, όχι για να διαπιστώσουμε την γενική κατάσταση των μελισσοσμηνών, αλλά για να εξακριβώσουμε την κατάσταση που βρίσκεται κάθε ένα μελίσσι του κοπαδιού μας. Για τον λόγο αυτό πρέπει να γνωρίζουμε εκ των προτέρων τα σημεία που θα προσέξουμε και θα επισημαίνουμε στην επιθεώρηση και να είμαστε εφοδιασμένοι με μολύβι και σημειωματάριο.
Από το σημειωματάριο της περασμένης χρονιάς μεταφέρουμε στο φετινό μόνο:
την προέλευση και ηλικία της βασίλισσας και την απόδοση σε μέλι. Στοιχεία που σημειώνουμε:
1. Παρουσία και γενική εμφάνιση της βασίλισσας.
2. Πληθυσμός (πλαίσια που καλύπτει).
3. Έκταση του γόνου, σε αριθμό πλαισίων και εκτίμηση επιφάνειας που καλύπτει.
4. Εκτίμηση των αποθεμάτων μελιού.
5. Συνολικός αριθμός πλαισίων που υπάρχουν στην κυψέλη.
6. Μακροσκοπικός έλεγχος για συμπτώματα ασθενειών, ιδιαίτερα νοζεμίασης.
Η επιθεώρηση γίνεται σε μέρες και ώρες με ηλιοφάνεια και θερμοκρασία που επιτρέπει το πέταμα των μελισσών. Επειδή ο κίνδυνος λεηλασίας είναι αυξημένος, όταν διαπιστώσουμε ανήσυχο πέταμα των μελισσών γύρω από τις κυψέλες που ανοίξαμε προηγουμένως, διακόπτουμε την επιθεώρηση για να συνεχίσουμε άλλη μέρα.
Ανοίγοντας την κυψέλη, αφού πρώτα καπνίσουμε ελαφρά στην είσοδο και εν συνεχεία οριζόντια – συρτά πάνω στα πλαίσια, θ’ ακούσουμε ένα ελαφρό «βούισμα» του σμήνους. Είναι ένα καλό σημάδι και αρκετοί μελισσοκόμοι το ονομάζουν «βουητό υποδοχής» . Αντίθετα εάν, μετά τα πρώτα δευτερόλεπτα από το κάπνισμα, ο ήχος του μελισσιού αυξάνεται, είναι η πρώτη βάσιμη ένδειξη ότι το μελίσσι είναι ορφανό.
ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ – ΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΕΙΣ
Η ύπαρξη γόνου είναι φυσιολογικά αναμενόμενη σ’ όλα τα μελίσσια τον Φεβρουάριο και οι διαφορές ανάμεσα στα μελίσσια του ίδιου μελισσοκομείου είναι μικρές. Το μόνο εν προκειμένω που πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας είναι ότι νέες βασίλισσες (της προηγούμενης χρονιάς) ξεκινούν νωρίτερα τη γέννα από τις γερασμένες. Η παρουσία κηφηνόγονου δεν είναι φυσιολογική αυτή την εποχή. Δηλώνει συνήθως πρόβλημα με τη βασίλισσα και πιθανώς αρρενοτοκία ή παρθενογονία (ωοτόκες μέλισσες). Ο χειρισμός τέτοιων μελισσών δεν είναι απλός.
Αδύνατα και ορφανά ενώνονται (μέθοδος εφημερίδας) με μετρίας ανάπτυξης μελίσσια.
Δυνατό αλλά ορφανό μελίσσι ή του δίνουμε πλαίσιο με αυγά και γόνο (αργά το Φεβρουάριο – αρχές Μαρτίου) ή το ενώνουμε με πολύ αδύνατο αλλά με καλή βασίλισσα μελίσσι.
Αδύνατο και αρρενοτόκο μελίσσι το καταστρέφουμε. Τινάζουμε τις μέλισσες μακριά, τα πλαίσια με κηφηνόγονο (συνήθως εμφανίζουν ασκοσφαίρωση) τα λειώνουμε για κερί.
Αρρενοτόκο αλλά δυνατό μελίσσι, το ενώνουμε με μέτριο που δεν έχει καλή βασίλισσα, την οποία πρόκειται ν’ αντικαταστήσουμε, γιατί ο κίνδυνος να θανατωθεί η βασίλισσα σε μια τέτοια συνένωση είναι μεγάλος.
Παραφυάδες που δεν αναπτύχθηκαν λόγω ελλιπούς περιποίησης, αποτυχίας στις ανθοφορίες που μετεφέρθησαν ή οψιμότητας στη δημιουργία τους, ενισχύονται με πλαίσιο εκκολαπτόμενου γόνου από δυνατό και υγιές μελίσσι.
Σ’ όλες τις περιπτώσεις συνένωσης ή ενίσχυσης με γόνο και πληθυσμό, συνιστάται η τροφοδότηση με ζαχαροζύμαρου, αυτή την εποχή. Ζαχαροζύμαρο επίσης θα χρησιμοποιήσουμε για τροφοδότηση, όταν στην επιθεώρηση διαπιστώσουμε ότι «τα μελίσσια μας δεν έχουν μέλια», όταν δηλαδή τα πλαίσια που καλύπτουν οι μέλισσες δεν έχουν μέλι σφραγισμένο στα στεφανώματα και επιπλέον 1 – 2 πλαίσια ολόκληρα με μέλι και πιθανώς γύρη.
Διεγερτική τροφοδότηση
Συχνά οι μελισσοκόμοι αναφέρουμε τον όρο διεγερτική τροφοδότηση, αλλά σπάνια κυριολεκτούμε. Σημαίνει, καθημερινή ή πολύ συχνή τροφοδότηση με μικρές ποσότητας αραιό σιρόπι ζάχαρης (2 νερό 1 ζάχαρη) σταδιακά, αλλά ελαφρά αυξανόμενες.
Εφαρμόζεται όταν έχουμε ικανοποιητικά αποθέματα μελιού μέσα στα μελίσσια και οι μέλισσες φέρνουν αρκετή γύρη και λόγο νέκταρ.
Τα’ αποτελέσματα είναι θεαματικά. Η ζάχαρη διεγείρει την βασίλισσα για ωοτοκία, η φρέσκια γύρη τις παραμάνες μέλισσες για κατανάλωση επιπλέον γύρης και το νερό που δίνουμε με το αραιό σιρόπι συντελεί κι αυτό στην επιτυχία γιατί είναι απαραίτητο στην σύνθεση του πολτού διατροφής των προνυμφών.
Νερό.
Τον Φλεβάρη συνιστάται η παροχή νερού στις μέλισσες. Συστήματα όπου το νερό στάζει σιγά – σιγά και απλώνεται σε μεγάλη επιφάνεια σε προσηλιακό σημείο του μελισσόκηπου, είναι ιδανικά. Οι μέλισσες προτιμούν το νερό ανάμεσα στις θερμοκρασίες 18ο C και 25ο C, γι΄ αυτό την άνοιξη πρέπει να το ζεστάνει ο ήλιος και το καλοκαίρι να βρίσκεται στη σκιά.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ
Βασική μέριμνά μας είναι να βοηθήσουμε τα μελίσσια να φθάσουν στο επιθυμητό μέγεθος στην κατάλληλη στιγμή. Έχοντας λοιπόν επιλέξει την κατεύθυνση της εκμετάλλευσης, προσδιορίζουμε και τον χρόνο που επιθυμούμε τα μελίσσια μας να έχουν δυνατούς πληθυσμούς εργατριών μελισσιών.
Εάν επιδιώκουμε την εκμετάλλευση πρώιμων ανθοφοριών όπως:
Πορτοκαλιά Δενδρώδους ερείκης Ασφόδελου Ακακίας ή και Ανοιξιάτικου πεύκου, φροντίζουμε για την έγκαιρη τοποθέτηση ορόφων (αυτή την εποχή τρυγιούνται μόνο οι όροφοι, τα πατώματα).
Η διεγερτική και εντατική τροφοδότηση 1 ½ τουλάχιστο μήνα πριν την έναρξη της ανθοφορίας, η επέκταση της γονοφωλιάς με τακτική προσθήκη πλαισίων, ξεσφράγισμα των στεφανιών μελιού, αναστροφή των ακριανών πλαισίων του γόνου, 1 – 2 μεταφορές σε γυρεοφόρες ανθοφορίες (στην μετακίνηση οι μέλισσες «τρίβουν», καταναλώνουν μέλια), συντελούν στην πρώιμη αύξηση του πληθυσμού. Η εφαρμογή των ανωτέρω τεχνικών απαιτεί σχετική μελισσοκομική εμπειρία. Καλόν είναι οι νέοι μελισσοκόμοι να την εφαρμόζουν σταδιακά με περίσκεψη.
Τις ίδιες τεχνικές θα εφαρμόσουμε κι όταν επιδιώκουμε πρώιμη ανάπτυξη των μελισσιών για : Παραγωγή βασιλισσών
« σμηνών
« βασιλικού πολτού
« γύρης τον Απρίλιο.
Εάν, αντιθέτως, ο στόχος μας εντοπίζεται σε καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς τρύγους μελιού, τότε, τον Φεβρουάριο δεν λαμβάνουμε κανένα μέτρο πρωίμισης της ανάπτυξης των μελισσιών, φροντίζουμε όμως για την μεταφορά τους σε περιοχές πλούσιες σε ανθοφορίες και την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία των διαφόρων ασθενειών.
ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Ο Φεβρουάριος είναι κατάλληλος μήνας για την εφαρμογή ακαρεοκτόνων για τον έλεγχο της Βαρρόα. Τα θηλυκά ακάρεα που διαχείμασαν, πρέπει να καταπολεμηθούν για να μην έχουν την ευκαιρία να πολλαπλασιαστούν μέσα στο γόνο που συνεχώς αυξάνει. Προσοχή χρειάζεται στην δοσολογία των ακαρεοκτόνων.
Υπερβολική δόση αφήνει υπολείμματα στο μέλι και στο κερί, υποθανατηφόρος δόση πιθανόν να δημιουργήσει ανθεκτικότητα στη Βαρρόα. Η νοζεμίαση είναι στο μήνα της. Σε χρονιές με πολλές βροχές και υγρασίες παρατηρούνται σοβαρές απώλειες από την ύπουλη αυτή ασθένεια. Χρειάζεται συνεχώς επαγρύπνηση και προσοχή για παρουσία: λερωμένων καπακιών, πλαισίων και εισόδων κυψελών από περιττώματα μελισσών,διογκωμένες κοιλιές κλπ. Η αποστολή δειγμάτων για εξέταση σε κάποιο εργαστήριο, όταν παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα, είναι επιβεβλημένη.
ΑΝΘΟΦΟΡΙΕΣ
Όπου καλλιεργείται η βερικοκιά, οι πρώιμες ποικιλίες της, είναι από τις σημαντικότερες ανθοφορίες για το δυνάμωμα των μελισσιών. Ανθίζουν τον Φεβρουάριο και προσφέρουν στις μέλισσες γύρη και νέκταρ. Η μεγάλη έκταση της καλλιέργειας, η πλούσια ανθοφορία, η σχετικά μεγάλη κλιμάκωση της ανθοφορίας (η εκμετάλλευση από τις μέλισσες μπορεί να συνεχισθεί και στο 1ο 15νθήμερο του Μαρτίου), έχουν καθιερώσει την βερικοκιά ή καϊσιά στην συνείδηση των μελισσοκόμων ως σπουδαίας νομής.
Μόνο μειονέκτημα ο κίνδυνος των ψεκασμών. Στα πρώιμα και παραθαλάσσια μέρη το ρείκι (δενδρώδης ερείκη) αρχίζει την άνθισή του από τα μέσα Φεβρουαρίου. Στις νότιες νησιώτικες περιοχές της χώρας μας, η βλάστηση και οι ανθοφορίες είναι πιο προχωρημένες. Οι ασφόδελοι, η άγρια λεβάντα, οι λαψάνες, ο φλόμος, το δενδρολίβανο και πολλά άλλα, συνθέτουν την σχετικά πλούσια χλωρίδα του Φεβρουαρίου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, η ανθισμένη αμυγδαλιά, δεν λείπει από καμιά γωνιά της πατρίδας μας τον Φεβρουάριο.
Έχει γραφεί αρκετές φορές η μεγάλη διαφορά που παρατηρείται στις κλιματικές συνθήκες στα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας μας και η επίδραση τους στην ζωή, την εξέλιξη και τις δραστηριότητες των μελισσιών.
Σύντομα, θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τις ορεινές περιοχές (βουνά - οροπέδια με μεγάλο υψόμετρο), όπου οι κλιματικές συνθήκες είναι ηπειρωτικές με πολύ ψυχρή χειμερινή περίοδο, τις πεδινές και παραθαλάσσιες περιοχές με σχετικά ήπιο χειμώνα και δροσερό καλοκαίρι και τις νότιες - νησιωτικές περιοχές που τις χαρακτηρίζει η απουσία, σχεδόν παγετών και οι υψηλές σχετικά θερμοκρασίες του χειμώνα.
Μια μεγάλη διαίρεση είναι και αυτή της Δυτικής και Ανατολικής Ελλάδας, με την πρώτη να συγκεντρώνει τις περισσότερες βροχοπτώσεις και τη δεύτερη να χαρακτηρίζεται από το ξερό καλοκαίρι.
Οι διαφορές αυτές στο κλίμα και οι επιπτώσεις τους στη δραστηριότητα των μελισσών φαίνεται περισσότερο από κάθε άλλη εποχή και περίοδο του έτους, τον Ιανουάριο.
Στις περιοχές με ηπειρωτικό κλίμα, τον Ιανουάριο αποφεύγουμε οποιαδήποτε σκέψη επέμβασης στα μελίσσια. Ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες η θερμοκρασία του αέρα σπάνια ξεπερνά τους 10-12ο Κελσίου και οι μέλισσες παραμένουν μέσα στην κυψέλη χωρίς να διασπάσουν την "χειμωνιάτικη σφαίρα ".
Ο μελισσοκόμος πρέπει από το φθινόπωρο να έχει τακτοποιήσει τα μελίσσιά του, φροντίζοντας να έχουν:
μεγάλη επάρκεια τροφών, ιδιαίτερα μέλι σε περισσότερα από 5 πλαίσια.
μεγάλο αριθμό μελισσών δηλαδή δυνατά σμήνη, συνενώνοντας από το φθινόπωρο μελίσσια με λιγότερο πληθυσμό από 5 - 6 πλαίσια.
περιοχή ξεχειμωνιάσματος με καλές συνθήκες προφυλαγμένες από ψυχρούς αέρηδες, με έκθεση στον ήλιο αρκετές ώρες την ημέρα και προπαντός προσπελάσιμες, δηλαδή κοντά σε δρόμους που δεν διακόπτεται η κυκλοφορία από βροχή, χιόνι ή παγετούς.
Αρκετοί μελισσοκόμοι τέτοιων περιοχών μεταφέρουν τα μελίσσιά τους τον χειμώνα, μακριά από τον τόπο κατοικία τους, σε περιοχές με ήπιο χειμώνα.
Σε παραθαλάσσιες περιοχές, ακόμη και στις βορειότερες περιοχές της χώρας μας, ο Ιανουάριος είναι διαφορετικός.
Αρκετές μέρες και ώρες της ημέρας οι μέλισσες πραγματοποιούν πτήσεις κυρίως για την μεταφορά νερού και γύρης στην κυψέλη. Σ' αυτές τις περιοχές συνήθως τον Ιανουάριο τα μελίσσια έχουν ξεκινήσει γόνο μετά την σύντομη διακοπή της γέννας της βασίλισσας τον Δεκέμβριο.
Η γύρη πιθανώς να είναι διαθέσιμη μέσα στην κυψέλη, αποθηκευμένη σε πλαίσια και αποκαλύπτεται καθώς καταναλώνεται το μέλι που την καλύπτει. Υπάρχουν όμως και αξιόλογες ανθοφορίες γυρεοφόρων φυτών τον Γενάρη, στους κάμπους και λαγκαδιές της βόρειας Ελλάδας.
Η φτελιά ή καραγάτσι (Ulmus campestris), η φουντουκιά (Corylus avelana) το σκλήθρο ( Alnus glutinosa) είναι κατ' εξοχήν γυρεοδοτικά φυτά.
Η φρέσκια γύρη αυτή την εποχή είναι πολύ σημαντική για την διατήρηση γόνου στα μελίσσια. Τα μελίσσια που κουβαλάνε γύρη αυτή την εποχή (κεραφίζουν κατά την έκφραση των μελισσοκόμων) έχουν βασίλισσα που γεννά κανονικά (βάσιμη ένδειξη).
Όμως ενώ για τη γύρη υπάρχει απόθεμα στην κυψέλη και σε μεγάλη ανάγκη χρησιμοποιείται και το απόθεμα του λιπώδους ιστού των χειμωνιάτικων μελισσών, για το νερό πρέπει η μέλισσα να πετάξει να το βρει και να το κουβαλήσει στην κυψέλη.
Είναι γνωστό ότι πτήσεις μελισσών για νερό γίνονται και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες για ένα ψυχρόαιμο όν όπως είναι η μέλισσα. Συχνά παρατηρούμε όταν η θερμοκρασία του αέρα είναι 7 - 8ο Κελσίου, μέλισσες να πετούν σε πηγές νερού.
Φροντίδα μας είναι σε τέτοιες περιοχές να δίνουμε νερό στις μέλισσες κοντά στο μελισσοκομείο σε σημείο που το θερμαίνει ο ήλιος, ώστε να περιορίσουμε τις απώλειες από μακρινές πτήσεις και κρύο νερό, που είναι σημαντικές. Ο μελισσοκόμος σε τέτοιες περιοχές περιορίζει την εργασία του στο μελισσοκομείο, ελέγχοντας περιοδικά το βάρος των κυψελών για να εκτιμήσει τα' αποθέματα μελιού.
Παρόμοιες είναι και οι εργασίες του μελισσοκόμου σε περιοχές με πολλές βροχοπτώσεις τον Ιανουάριο. Σ' αυτές τις περιοχές όχι μόνο οι χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά και οι πολλές μέρες βροχής και η υψηλή σχετική υγρασία του αέρα, περιορίζουν τις μέλισσες στην κυψέλη που δεν πραγματοποιούν πτήσεις καθαριότητας.
Αποτέλεσμα είναι σε τέτοιες περιοχές να έχουμε συχνότερα την εμφάνιση ασθενειών όπως δυσεντερία, νοζεμίαση κλπ. Ο μελισσοκόμος τέτοιες περιοχές πρέπει να τις αποφεύγει και να διαλέγει τοποθεσίες με καλό αερισμό και εύκολη προσπέλαση στο αυτοκίνητο, ούτως ώστε να μην ευνοείται η εμφάνιση αυτών των ασθενειών αλλά και να είναι εύκολη η μεταφορά τους όταν και αν χρειασθεί.
Εντελώς διαφορετική όψη παρουσιάζει ο Ιανουάριος στα νότια και ζεστά μέρη της πατρίδας μας. Για τις περισσότερες μέρες του Ιανουαρίου και γι' αρκετές ώρες, οι μέλισσες πετούν όχι μόνο για νερό, αλλά και για γύρη και νέκταρ. Αποτέλεσμα τα μελίσσια να διατηρούν γόνο σε 2 , 3 ή και περισσότερα πλαίσια, ενώ δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, σε περιοχές ιδιαίτερα που υπάρχουν πεύκα, τ' αποθέματα του μελιού ν' αυξάνουν.
Οι σχετικά υψηλές θερμοκρασίες και η μεγάλη εδαφική υγρασία ευνοούν παράλληλα την βλάστηση και ανθοφορία αρκετών μελισσοκομικών φυτών όπως ξυνίδας, λαψάνας ακόμη και ασφόδελων ή άγριας λεβάντας που στα βορειότερα μέρη ανθίζουν 2 και 3 μήνες αργότερα.
Όμως και σ' αυτές τις περιοχές ο μελισσοκόμος τον Γενάρη δεν πρέπει να παρασύρεται και να τροφοδοτεί πρόωρα τα μελίσσια του. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της ξαφνικής κακοκαιρίας που θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες σε μελίσσια που έχουν αναπτύξει και επεκτείνει πολύ την γονοφωλιά τους.
Ξερή τροφοδότηση με ζαχαροζύμαρο είναι, όταν χρειάζεται ενίσχυση το μελίσσι, η κυριότερη λύση. Μερικοί μελισσοκόμοι, κυρίως από την Χαλκιδική που η νομαδική μελισσοκομία είναι παράδοση, μεταφέρουν τα μελίσσια τους από τα τέλη Δεκεμβρίου ακόμη στη Νότια Πελοπόννησο, για να εκμεταλλευθούν την "πρώιμη άνοιξη" αυτών των περιοχών μέσα στην "καρδιά του χειμώνα".
Η σταδιακή μετακίνησή τους προς τα βόρεια τους επιτρέπει να έχουν τα μελίσσια τους σε διαρκή ανθοφορία μέχρι ν' αρχίσουν αργά το καλοκαίρι οι μελιτοεκκρίσεις στα πευκοδάση. Μ' αυτό τον τρόπο περιορίζουν σημαντικά τις ανάγκες τροφοδότησης, πραγματοποιούν μεγάλες αποδόσεις κατά κυψέλη, έχουν όμως υψηλό κοστολόγιο μεταφορών μελισσιών και μετακινήσεων για παρακολούθηση και επιθεωρήσεις του μελισσοκομείου.
΄Ένα σημείο όμως που δεν δίνουν την δέουσα προσοχή οι επαγγελματίες αυτοί μελισσοκόμοι, είναι η τακτική αντικατάσταση των βασιλισσών. Η συνεχής ωοτοκία της βασίλισσας όλο το έτος περιορίζει τον χρόνο παραγωγικής ζωής των και η αντικατάστασή τους πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο ή το αργότερο κάθε δύο χρόνια. Σημαντικό επίσης στοιχείο είναι η περιοχή που θα βρεθούν την περίοδο σμηνουργίας ή εποχή φυσικής αντικατάστασης των βασιλισσών από τα μελίσσια, στοιχείο που έχει να κάνει με τη διατήρηση της ράτσας των μελισσών.
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ
Ο μελισσοκόμος πρέπει να έχει στη διάθεσή του ένα χώρο, μελισσοκομική αποθήκη, υπόστεγο, ένα χώρο σε αγρόκτημα ακόμη και ένα υπόγειο χώρο πολυκατοικίας (για τους αστούς μελισσοκόμους), όπου θα αποθηκεύει το μελισσοκομικό υλικό που δεν χρησιμοποιεί στα μελίσσια του την δεδομένη στιγμή, αλλά και θα εργάζεται για την κατασκευή, επισκευή και συντήρησή του.
Ο Γενάρης για όλες τις περιοχές της χώρας μας είναι ο μήνας με την περισσότερη δουλειά στην αποθήκη. Οι εργασίες αυτού του μήνα ξεκινούν από την αγορά των καινούργιων κυψελών και εφοδίων, την προετοιμασία τους που απαιτεί πολύ χρόνο, την επισκευή των κυψελών που έχουν υποστεί φθορές, την συρμάτωση πλαισίων. Οι εργασίες αυτές είναι βασικές και η σημασία τους θα φανεί την άνοιξη που έρχεται.
Τότε που οι δουλειές με τα μελίσσια είναι αυξημένες και δεν υπάρχει διαθέσιμος χρόνος για επισκευή και συντήρηση του υλικού.
Οι καινούργιες κυψέλες απαιτούν σωστή προετοιμασία προτού τοποθετηθούν στα μελίσσια, αλλά και προσοχή κατά την αγορά τους. Είναι προτιμότερο να διαθέσουμε περισσότερα χρήματα στην αρχή αγοράζοντας καλοκατασκευασμένες κυψέλες, με πυθμένα "κόντρα πλακέ θαλάσσης", κινητή βάση, πόρτα εισόδου που θα κλείνει καλά και θα μπαίνει και βγαίνει εύκολα, εύχρηστους και ασφαλείς συνδετήρες, ενώ ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στα "τακούνια" των κυψελών.
Συνήθως τα τακούνια που διαθέτουν οι καινούργιες κυψέλες δεν είναι καρφωμένα, ούτε είναι από ανθεκτικό ξύλο. Επειδή η φθορά των κυψελών αρχίζει από τα τακούνια που βρίσκονται συνεχώς σχεδόν σε υγρό έδαφος, είναι πολύ σωστό να τα κατασκευάζουμε μόνοι μας από σκληρό ξύλο π.χ. ακακία, μουριά (σκαμνιά), καραγάτσι κλπ. Επειδή το κάρφωμα τους είναι δύσκολο, χρησιμοποιούμε 2 ξυλόβιδες ολόπασσες ώστε αν χρειασθεί να βγουν να μη καταστρέφεται η κυψέλη.
5
Για το συρμάτωμα των πλαισίων πρέπει απλώς να περνάμε τα σύρματα (η πιο χρονοβόρα εργασία) και να τα δένουμε όταν θα τα χρειασθούμε την άνοιξη, γιατί αν δεθούν τον χειμώνα το καλοκαίρι θα έχουν χαλαρώσει. Επίσης τον Γενάρη, όσοι θα ασχοληθούν με την παραγωγή μελιού σε σεξιόν (μεληκηρίδια), πρέπει να ετοιμάσουν τα πλαίσια που υπολογίζουν ότι θα χρειασθούν. Το ανοιξιάτικο πεύκο είναι κοντά και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για παραγωγή μελιού σε σεξιόν.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
Τον προηγούμενο μήνα, τον Γενάρη, γράψαμε ότι οι εργασίες του μελισσοκόμου ήταν περισσότερες μέσα στην αποθήκη για την συντήρηση, επισκευή και προετοιμασία του μελισσοκομικού υλικού και λιγότερες στην ύπαιθρο, στον χειρισμό των μελισσιών. Αυτόν τον μήνα, τον Φλεβάρη, η σχέση εργασίας του μελισσοκόμου στην ύπαιθρο και στην αποθήκη, αρχίζει και ισορροπεί. Μ’ άλλα λόγια απαιτούνται αρκετές ώρες παρουσίας και εργασίας του μελισσοκόμου στα μελίσσιά του , ενώ συνεχίζεται η προετοιμασία του υλικού που θα χρησιμοποιηθεί τους αμέσως επόμενους μήνες.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ
Ο κάθε μελισσοκόμος έχει το δικό του σχέδιο εκμετάλλευσης των μελισσιών του, το δικό του πρόγραμμα το οποίο ακολουθεί λίγο ή πολύ κάθε χρονιά. Το ιδιαίτερο πρόγραμμα εκμετάλλευσης διαμορφώνεται από : Την μελισσοκομική παράδοση της περιοχής. Τις εμπειρίες και μελισσοκομικές γνώσεις του μελισσοκόμου. Το κεφάλαιο και εργασία που θέλει και μπορεί να επενδύσει. Τις απαιτήσεις της αγοράς, την ζήτηση των προϊόντων της κυψέλης.
Η παράδοση στη μελισσοκομία είναι ο ισχυρότερος παράγοντας που επηρεάζει τον προγραμματισμό. Οι κλιματικές συνθήκες, η μελισσοκομική χλωρίδα, το ανάγλυφο της περιοχής, οικονομικοτεχνικοί λόγοι (ευδοκίμηση ή όχι ανταγωνιστικών της μελισσοκομίας κλάδων) συνετέλεσαν στην δημιουργία της παράδοσης.
Ισχυρότερη και με βαθιές ρίζες παράδοση είναι σίγουρο ότι συντελεί στην ευρύτερη διάδοση του μελισσοκομικού επαγγέλματος ή της ερασιτεχνικής ενασχόλησης με την μελισσοκομία, όμως είναι επίσης βέβαιο ότι επιδρά ανασταλτικά στην δυνατότητα επιλογής διαφορετικού προγράμματος εκμετάλλευσης από το σύνηθες. Η ζήτηση, γενικότερα στην αγορά, αλλά κι’ αυτή που μπορεί ν’ απευθύνεται σε συγκεκριμένο μελισσοκόμο, είναι επίσης αποφασιστικός παράγοντας για την κατάρτιση του ετήσιου προγράμματος.
Η προτίμηση ή οι υψηλότερες τιμές που απολαμβάνουν συγκεκριμένες κατηγορίες μελιού, θα στρέψουν περισσότερους μελισσοκόμους στην προετοιμασία των μελισσιών τους για την εκμετάλλευση αυτών ή εκείνων των βασικών ανθοφοριών. Οι παραγγελίες που είναι δυνατόν να έχει μια μελισσοκομική επιχείρηση , μικρή ή μεγάλη, σε άλλα προϊόντα της κυψέλης όπως βασιλικό πολτό, γύρη ή βασίλισσες και σμήνη καθορίζουν το πρόγραμμα δράσης και τους χειρισμούς που απαιτούνται.
Η απειρία και οι ελλιπείς γνώσεις είναι συχνά απαγορευτικοί παράγοντες στην επιλογή συγκεκριμένων προγραμμάτων εκμετάλλευσης , αντίθετα η εμπειρία και οι γνώσεις που αποκτούνται με τα χρόνια ενασχόλησης στη μελισσοκομία, την προσήλωση και την παρατηρητικότητα, τις συναναστροφές με άλλους μελισσοκόμους, την μελέτη συγγραμμάτων και περιοδικών, την ενεργό συμμετοχή σε εκπαιδεύσεις και σεμινάρια, προσφέρει την δυνατότητα περισσοτέρων επιλογών.
Τέλος, όπως κάθε παραγωγική επιχείρηση, έτσι και η κατεύθυνση της μελισσοκομικής επιχείρησης, από το στάδιο του προγραμματισμού θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν το κεφάλαιο και την εργασία που απαιτούνται για να συντελεσθεί η συγκεκριμένη παραγωγή. Εκμεταλλεύσεις π.χ. Ανθοφοριών μακριά από την έδρα του μελισσοκόμου, απαιτούν αυξημένες δαπάνες μετακίνησης ενώ η παραγωγή βασιλικού πολτού ή βασιλισσών, στηρίζεται στην παροχή πολλής και εξειδικευμένης εργασίας σε σχετικά λόγο χρόνο.
Οι ανωτέρω παράγοντες επηρεάζουν τον μελισσοκόμο στον ετήσιο προγραμματισμό του, η επιτυχία του οποίου θα εξαρτηθεί:
Από την διάθεση, των δυνατοτήτων του «να ξεφύγει, να σπάσει τα δεσμά της παράδοσης» και ν’ ακολουθήσει νέες τεχνικές εκμετάλλευσης.
Την παρακολούθηση ή ακόμη και την διαμόρφωση της ζήτησης στην αγορά.
Την φιλομάθεια για τον εμπλουτισμό των μελισσοκομικών γνώσεων.
Την όρεξη για δουλειά και την επένδυση του απαιτούμενου, μικρού ούτως ή άλλως κεφαλαίου. Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας, περισσότερου κάθε άλλου, του προγραμματισμού. Είναι όμως και ο μήνας της πρώτης επιθεώρησης των μελισσιών.
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
Η πρώτη γενική επιθεώρηση του μελισσοκομείου πραγματοποιείται μέσα στον Φλεβάρη και είναι από τις βασικότερες μελισσοκομικές εργασίες. Πραγματοποιείται, όχι για να διαπιστώσουμε την γενική κατάσταση των μελισσοσμηνών, αλλά για να εξακριβώσουμε την κατάσταση που βρίσκεται κάθε ένα μελίσσι του κοπαδιού μας. Για τον λόγο αυτό πρέπει να γνωρίζουμε εκ των προτέρων τα σημεία που θα προσέξουμε και θα επισημαίνουμε στην επιθεώρηση και να είμαστε εφοδιασμένοι με μολύβι και σημειωματάριο.
Από το σημειωματάριο της περασμένης χρονιάς μεταφέρουμε στο φετινό μόνο:
την προέλευση και ηλικία της βασίλισσας και την απόδοση σε μέλι. Στοιχεία που σημειώνουμε:
1. Παρουσία και γενική εμφάνιση της βασίλισσας.
2. Πληθυσμός (πλαίσια που καλύπτει).
3. Έκταση του γόνου, σε αριθμό πλαισίων και εκτίμηση επιφάνειας που καλύπτει.
4. Εκτίμηση των αποθεμάτων μελιού.
5. Συνολικός αριθμός πλαισίων που υπάρχουν στην κυψέλη.
6. Μακροσκοπικός έλεγχος για συμπτώματα ασθενειών, ιδιαίτερα νοζεμίασης.
Η επιθεώρηση γίνεται σε μέρες και ώρες με ηλιοφάνεια και θερμοκρασία που επιτρέπει το πέταμα των μελισσών. Επειδή ο κίνδυνος λεηλασίας είναι αυξημένος, όταν διαπιστώσουμε ανήσυχο πέταμα των μελισσών γύρω από τις κυψέλες που ανοίξαμε προηγουμένως, διακόπτουμε την επιθεώρηση για να συνεχίσουμε άλλη μέρα.
Ανοίγοντας την κυψέλη, αφού πρώτα καπνίσουμε ελαφρά στην είσοδο και εν συνεχεία οριζόντια – συρτά πάνω στα πλαίσια, θ’ ακούσουμε ένα ελαφρό «βούισμα» του σμήνους. Είναι ένα καλό σημάδι και αρκετοί μελισσοκόμοι το ονομάζουν «βουητό υποδοχής» . Αντίθετα εάν, μετά τα πρώτα δευτερόλεπτα από το κάπνισμα, ο ήχος του μελισσιού αυξάνεται, είναι η πρώτη βάσιμη ένδειξη ότι το μελίσσι είναι ορφανό.
ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ – ΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΕΙΣ
Η ύπαρξη γόνου είναι φυσιολογικά αναμενόμενη σ’ όλα τα μελίσσια τον Φεβρουάριο και οι διαφορές ανάμεσα στα μελίσσια του ίδιου μελισσοκομείου είναι μικρές. Το μόνο εν προκειμένω που πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας είναι ότι νέες βασίλισσες (της προηγούμενης χρονιάς) ξεκινούν νωρίτερα τη γέννα από τις γερασμένες. Η παρουσία κηφηνόγονου δεν είναι φυσιολογική αυτή την εποχή. Δηλώνει συνήθως πρόβλημα με τη βασίλισσα και πιθανώς αρρενοτοκία ή παρθενογονία (ωοτόκες μέλισσες). Ο χειρισμός τέτοιων μελισσών δεν είναι απλός.
Αδύνατα και ορφανά ενώνονται (μέθοδος εφημερίδας) με μετρίας ανάπτυξης μελίσσια.
Δυνατό αλλά ορφανό μελίσσι ή του δίνουμε πλαίσιο με αυγά και γόνο (αργά το Φεβρουάριο – αρχές Μαρτίου) ή το ενώνουμε με πολύ αδύνατο αλλά με καλή βασίλισσα μελίσσι.
Αδύνατο και αρρενοτόκο μελίσσι το καταστρέφουμε. Τινάζουμε τις μέλισσες μακριά, τα πλαίσια με κηφηνόγονο (συνήθως εμφανίζουν ασκοσφαίρωση) τα λειώνουμε για κερί.
Αρρενοτόκο αλλά δυνατό μελίσσι, το ενώνουμε με μέτριο που δεν έχει καλή βασίλισσα, την οποία πρόκειται ν’ αντικαταστήσουμε, γιατί ο κίνδυνος να θανατωθεί η βασίλισσα σε μια τέτοια συνένωση είναι μεγάλος.
Παραφυάδες που δεν αναπτύχθηκαν λόγω ελλιπούς περιποίησης, αποτυχίας στις ανθοφορίες που μετεφέρθησαν ή οψιμότητας στη δημιουργία τους, ενισχύονται με πλαίσιο εκκολαπτόμενου γόνου από δυνατό και υγιές μελίσσι.
Σ’ όλες τις περιπτώσεις συνένωσης ή ενίσχυσης με γόνο και πληθυσμό, συνιστάται η τροφοδότηση με ζαχαροζύμαρου, αυτή την εποχή. Ζαχαροζύμαρο επίσης θα χρησιμοποιήσουμε για τροφοδότηση, όταν στην επιθεώρηση διαπιστώσουμε ότι «τα μελίσσια μας δεν έχουν μέλια», όταν δηλαδή τα πλαίσια που καλύπτουν οι μέλισσες δεν έχουν μέλι σφραγισμένο στα στεφανώματα και επιπλέον 1 – 2 πλαίσια ολόκληρα με μέλι και πιθανώς γύρη.
Διεγερτική τροφοδότηση
Συχνά οι μελισσοκόμοι αναφέρουμε τον όρο διεγερτική τροφοδότηση, αλλά σπάνια κυριολεκτούμε. Σημαίνει, καθημερινή ή πολύ συχνή τροφοδότηση με μικρές ποσότητας αραιό σιρόπι ζάχαρης (2 νερό 1 ζάχαρη) σταδιακά, αλλά ελαφρά αυξανόμενες.
Εφαρμόζεται όταν έχουμε ικανοποιητικά αποθέματα μελιού μέσα στα μελίσσια και οι μέλισσες φέρνουν αρκετή γύρη και λόγο νέκταρ.
Τα’ αποτελέσματα είναι θεαματικά. Η ζάχαρη διεγείρει την βασίλισσα για ωοτοκία, η φρέσκια γύρη τις παραμάνες μέλισσες για κατανάλωση επιπλέον γύρης και το νερό που δίνουμε με το αραιό σιρόπι συντελεί κι αυτό στην επιτυχία γιατί είναι απαραίτητο στην σύνθεση του πολτού διατροφής των προνυμφών.
Νερό.
Τον Φλεβάρη συνιστάται η παροχή νερού στις μέλισσες. Συστήματα όπου το νερό στάζει σιγά – σιγά και απλώνεται σε μεγάλη επιφάνεια σε προσηλιακό σημείο του μελισσόκηπου, είναι ιδανικά. Οι μέλισσες προτιμούν το νερό ανάμεσα στις θερμοκρασίες 18ο C και 25ο C, γι΄ αυτό την άνοιξη πρέπει να το ζεστάνει ο ήλιος και το καλοκαίρι να βρίσκεται στη σκιά.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ
Βασική μέριμνά μας είναι να βοηθήσουμε τα μελίσσια να φθάσουν στο επιθυμητό μέγεθος στην κατάλληλη στιγμή. Έχοντας λοιπόν επιλέξει την κατεύθυνση της εκμετάλλευσης, προσδιορίζουμε και τον χρόνο που επιθυμούμε τα μελίσσια μας να έχουν δυνατούς πληθυσμούς εργατριών μελισσιών.
Εάν επιδιώκουμε την εκμετάλλευση πρώιμων ανθοφοριών όπως:
Πορτοκαλιά Δενδρώδους ερείκης Ασφόδελου Ακακίας ή και Ανοιξιάτικου πεύκου, φροντίζουμε για την έγκαιρη τοποθέτηση ορόφων (αυτή την εποχή τρυγιούνται μόνο οι όροφοι, τα πατώματα).
Η διεγερτική και εντατική τροφοδότηση 1 ½ τουλάχιστο μήνα πριν την έναρξη της ανθοφορίας, η επέκταση της γονοφωλιάς με τακτική προσθήκη πλαισίων, ξεσφράγισμα των στεφανιών μελιού, αναστροφή των ακριανών πλαισίων του γόνου, 1 – 2 μεταφορές σε γυρεοφόρες ανθοφορίες (στην μετακίνηση οι μέλισσες «τρίβουν», καταναλώνουν μέλια), συντελούν στην πρώιμη αύξηση του πληθυσμού. Η εφαρμογή των ανωτέρω τεχνικών απαιτεί σχετική μελισσοκομική εμπειρία. Καλόν είναι οι νέοι μελισσοκόμοι να την εφαρμόζουν σταδιακά με περίσκεψη.
Τις ίδιες τεχνικές θα εφαρμόσουμε κι όταν επιδιώκουμε πρώιμη ανάπτυξη των μελισσιών για : Παραγωγή βασιλισσών
« σμηνών
« βασιλικού πολτού
« γύρης τον Απρίλιο.
Εάν, αντιθέτως, ο στόχος μας εντοπίζεται σε καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς τρύγους μελιού, τότε, τον Φεβρουάριο δεν λαμβάνουμε κανένα μέτρο πρωίμισης της ανάπτυξης των μελισσιών, φροντίζουμε όμως για την μεταφορά τους σε περιοχές πλούσιες σε ανθοφορίες και την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία των διαφόρων ασθενειών.
ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Ο Φεβρουάριος είναι κατάλληλος μήνας για την εφαρμογή ακαρεοκτόνων για τον έλεγχο της Βαρρόα. Τα θηλυκά ακάρεα που διαχείμασαν, πρέπει να καταπολεμηθούν για να μην έχουν την ευκαιρία να πολλαπλασιαστούν μέσα στο γόνο που συνεχώς αυξάνει. Προσοχή χρειάζεται στην δοσολογία των ακαρεοκτόνων.
Υπερβολική δόση αφήνει υπολείμματα στο μέλι και στο κερί, υποθανατηφόρος δόση πιθανόν να δημιουργήσει ανθεκτικότητα στη Βαρρόα. Η νοζεμίαση είναι στο μήνα της. Σε χρονιές με πολλές βροχές και υγρασίες παρατηρούνται σοβαρές απώλειες από την ύπουλη αυτή ασθένεια. Χρειάζεται συνεχώς επαγρύπνηση και προσοχή για παρουσία: λερωμένων καπακιών, πλαισίων και εισόδων κυψελών από περιττώματα μελισσών,διογκωμένες κοιλιές κλπ. Η αποστολή δειγμάτων για εξέταση σε κάποιο εργαστήριο, όταν παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα, είναι επιβεβλημένη.
ΑΝΘΟΦΟΡΙΕΣ
Όπου καλλιεργείται η βερικοκιά, οι πρώιμες ποικιλίες της, είναι από τις σημαντικότερες ανθοφορίες για το δυνάμωμα των μελισσιών. Ανθίζουν τον Φεβρουάριο και προσφέρουν στις μέλισσες γύρη και νέκταρ. Η μεγάλη έκταση της καλλιέργειας, η πλούσια ανθοφορία, η σχετικά μεγάλη κλιμάκωση της ανθοφορίας (η εκμετάλλευση από τις μέλισσες μπορεί να συνεχισθεί και στο 1ο 15νθήμερο του Μαρτίου), έχουν καθιερώσει την βερικοκιά ή καϊσιά στην συνείδηση των μελισσοκόμων ως σπουδαίας νομής.
Μόνο μειονέκτημα ο κίνδυνος των ψεκασμών. Στα πρώιμα και παραθαλάσσια μέρη το ρείκι (δενδρώδης ερείκη) αρχίζει την άνθισή του από τα μέσα Φεβρουαρίου. Στις νότιες νησιώτικες περιοχές της χώρας μας, η βλάστηση και οι ανθοφορίες είναι πιο προχωρημένες. Οι ασφόδελοι, η άγρια λεβάντα, οι λαψάνες, ο φλόμος, το δενδρολίβανο και πολλά άλλα, συνθέτουν την σχετικά πλούσια χλωρίδα του Φεβρουαρίου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, η ανθισμένη αμυγδαλιά, δεν λείπει από καμιά γωνιά της πατρίδας μας τον Φεβρουάριο.
