Κατά την τελευταία φάση του τριακονταετούς πολέμου, ένας σουηδικός στρατός επιτέθηκε στο Κίσινγκεν, μια οχυρωμένη πόλη της Βαυαρίας.
Οι απελπισμένοι υπερασπιστές της πόλης απάντησαν πετώντας από τα τείχη κυψέλες μελισσών εναντίον των Σουηδών, οι οποίοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν όταν οι μέλισσες τους τσίμπησαν με τα κεντριά τους.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που μέλισσες χρησιμοποιήθηκαν για πόλεμο.
Οι Ρωμαίοι συχνά «όπλιζαν» τους καταπέλτες τους με κυψέλες και τις εκτόξευαν εναντία στους εχθρούς τους.
Οι μέλισσες μπορεί να φαίνονται άγριες, όμως η αλήθεια είναι ότι τείνουν να απαντούν μόνο όταν προκαλούνται.
Μπορεί κανείς σχετικά εύκολα να μεταφέρει ή να φορτώσει προσεκτικά κυψέλες σε έναν καταπέλτη.
Όταν όμως οι κυψέλες συντριβούν σε ένα τείχος ή στο έδαφος, οι μέλισσες περνούν στην «αντεπίθεση».
Οι Ρωμαίοι εκτόξευαν τόσο συχνά κυψέλες από τους καταπέλτες τους, ώστε μερικοί ιστορικοί να πιστεύουν ότι αυτό συντέλεσε στην κατακόρυφη μείωση του πληθυσμού των ευρωπαϊκών μελισσών κατά τα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Προφανώς επειδή μετέφεραν τα μελίσσια μακριά από τα εδάφη τους για να τα χρησιμοποιήσουν ως κρυφό όπλο.
Ο βασιλιάς Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος έκανε το ίδιο ενάντια στους Σαρακηνούς κατά τις Σταυροφορίες.
Οι Σάξονες, οι Μαυριτανοί και οι Ούγγροι τις χρησιμοποίησαν επίσης σε διάφορες μάχες.
Οι μέλισσες έχουν χρησιμοποιηθεί και στη θάλασσα.
Υπάρχει τουλάχιστον ένα καταγεγραμμένο επεισόδιο όπου οι ναυτικοί ενός μικρού πλοίου στη Μεσόγειο σκαρφάλωσαν στα άρμενα και έριξαν κυψέλες στο κατάστρωμα μιας επιτιθέμενης γαλέρας, ανατρέποντας άμεσα στην κατάσταση σε βάρος του μεγαλύτερου πλοίου.
Όμως, η μέθοδος άντεξε πολλούς αιώνες.
Στον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, το 132ο Πεζικού της Πενσυλβανίας τράπηκε σε φυγή από τις μέλισσες, όταν οι οβίδες της Συνομοσπονδίας διέλυσαν τις κυψέλες ενός γειτονικού αγρότη.
Στην αποκαλούμενη και «μάχη των μελισσών» κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τόσο οι βρετανικές όσο και οι γερμανικές δυνάμεις που πολεμούσαν για την πόλη Τάνγκα της Ανατολικής Αφρικής βασανίστηκαν από σμήνη μελισσών, οι οποίες εξαγριώθηκαν από τα πυρά των πολυβόλων που κατέστρεφαν τις φωλιές τους.
Και οι δύο πλευρές κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ δημιούργησαν τρομερές παγίδες χρησιμοποιώντας κυψέλες ασιατικών μελισσών, που είναι μεγαλύτερες και πιο επιθετικές από τις αντίστοιχες της Δύσης.
Και στην αυγή του 21ου αιώνα, οι επιστήμονες των ΗΠΑ προσπαθούν να εκπαιδεύσουν μέλισσες στην ανίχνευση εκρηκτικών.
Ελπίζουν ότι οι μέλισσες θα είναι σε θέση να εντοπίζουν νάρκες και εργοστάσια βομβών.
ΠΗΓΗ: Συναρπαστικές πολεμικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ, Rick Beyer, εκδόσεις Κλειδάριθμος
Οι απελπισμένοι υπερασπιστές της πόλης απάντησαν πετώντας από τα τείχη κυψέλες μελισσών εναντίον των Σουηδών, οι οποίοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν όταν οι μέλισσες τους τσίμπησαν με τα κεντριά τους.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που μέλισσες χρησιμοποιήθηκαν για πόλεμο.
Οι Ρωμαίοι συχνά «όπλιζαν» τους καταπέλτες τους με κυψέλες και τις εκτόξευαν εναντία στους εχθρούς τους.
Οι μέλισσες μπορεί να φαίνονται άγριες, όμως η αλήθεια είναι ότι τείνουν να απαντούν μόνο όταν προκαλούνται.
Μπορεί κανείς σχετικά εύκολα να μεταφέρει ή να φορτώσει προσεκτικά κυψέλες σε έναν καταπέλτη.
Όταν όμως οι κυψέλες συντριβούν σε ένα τείχος ή στο έδαφος, οι μέλισσες περνούν στην «αντεπίθεση».
Οι Ρωμαίοι εκτόξευαν τόσο συχνά κυψέλες από τους καταπέλτες τους, ώστε μερικοί ιστορικοί να πιστεύουν ότι αυτό συντέλεσε στην κατακόρυφη μείωση του πληθυσμού των ευρωπαϊκών μελισσών κατά τα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Προφανώς επειδή μετέφεραν τα μελίσσια μακριά από τα εδάφη τους για να τα χρησιμοποιήσουν ως κρυφό όπλο.
Ο βασιλιάς Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος έκανε το ίδιο ενάντια στους Σαρακηνούς κατά τις Σταυροφορίες.
Οι Σάξονες, οι Μαυριτανοί και οι Ούγγροι τις χρησιμοποίησαν επίσης σε διάφορες μάχες.
Οι μέλισσες έχουν χρησιμοποιηθεί και στη θάλασσα.
Υπάρχει τουλάχιστον ένα καταγεγραμμένο επεισόδιο όπου οι ναυτικοί ενός μικρού πλοίου στη Μεσόγειο σκαρφάλωσαν στα άρμενα και έριξαν κυψέλες στο κατάστρωμα μιας επιτιθέμενης γαλέρας, ανατρέποντας άμεσα στην κατάσταση σε βάρος του μεγαλύτερου πλοίου.
Όμως, η μέθοδος άντεξε πολλούς αιώνες.
Στον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, το 132ο Πεζικού της Πενσυλβανίας τράπηκε σε φυγή από τις μέλισσες, όταν οι οβίδες της Συνομοσπονδίας διέλυσαν τις κυψέλες ενός γειτονικού αγρότη.
Στην αποκαλούμενη και «μάχη των μελισσών» κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τόσο οι βρετανικές όσο και οι γερμανικές δυνάμεις που πολεμούσαν για την πόλη Τάνγκα της Ανατολικής Αφρικής βασανίστηκαν από σμήνη μελισσών, οι οποίες εξαγριώθηκαν από τα πυρά των πολυβόλων που κατέστρεφαν τις φωλιές τους.
Και οι δύο πλευρές κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ δημιούργησαν τρομερές παγίδες χρησιμοποιώντας κυψέλες ασιατικών μελισσών, που είναι μεγαλύτερες και πιο επιθετικές από τις αντίστοιχες της Δύσης.
Και στην αυγή του 21ου αιώνα, οι επιστήμονες των ΗΠΑ προσπαθούν να εκπαιδεύσουν μέλισσες στην ανίχνευση εκρηκτικών.
Ελπίζουν ότι οι μέλισσες θα είναι σε θέση να εντοπίζουν νάρκες και εργοστάσια βομβών.
ΠΗΓΗ: Συναρπαστικές πολεμικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ, Rick Beyer, εκδόσεις Κλειδάριθμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.