Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

Προσωπικοτητες - Άλφρεντ Χίτσκοκ



Είμαι ένας τυποποιημένος σκηνοθέτης.
Αν κάνω τη Σταχτοπούτα,
το κοινό θα ψάξει να δει αν υπάρχει πτώμα στην άμαξα.

Χαρίζω στους θεατές ευχαρίστηση.
 Την ίδια ευχαρίστηση
που αισθάνονται όταν ξυπνούν από έναν εφιάλτη.

Η δουλειά μου είναι οι εφιάλτες.
 Και οι εφιάλτες,...
πρέπει να είναι ολοζώντανοι.




Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017

Το κεντρι της μελισσας




Η  μέλισσα παράγει δηλητήριο από έναν ειδικό αδένα και το αποθηκεύει σε μια κύστη για να το χρησιμοποιήσει εναντίον των εχθρών της μέσω του κεντριού της.
 Η παραγωγή ξεκινά με  την εκκόλαψη της εργάτριας μέλισσας και η ποσότητα αυξάνει σταδιακά κάθε μέρα μέχρι τη μέγιστη ποσότητα (0,3 mg), όταν γίνει 20 περίπου ημερών.
 Η ηλικιωμένη μέλισσα δεν μπορεί να ανανεώσει το δηλητήριο, αν τύχει και το χρησιμοποιήσει.

Όταν η εργάτρια κεντρίσει εξαπολύοντας το δηλητήριο της, συνήθως χάνει το κεντρί της και μετά λίγο πεθαίνει.
Το κεντρί παραμένει στον ιστό του θύματος και συνεχίζει να διοχετεύει δηλητήριο για 30-60 δευτερόλεπτα καθώς οι περιβάλλοντες μύες εξακολουθούν να συσπώνται. 
Όταν μας τσιμπάει λοιπόν μια μέλισσα, είναι κρίσιμο να αφαιρέσουμε άμεσα το κεντρί για να μειώσουμε την ποσότητα του δηλητηρίου που εισέρχεται στο δέρμα μας.


Αν και η θανατηφόρος δόση για τον άνθρωπο είναι εκατοντάδες τσιμπήματα, εντούτοις, οι θάνατοι από ένα ή περισσότερα τσιμπήματα μέλισσας οφείλονται σε αλλεργικές αντιδράσεις που καταλήγουν σε ανακοπή ή πνιγμό εξαιτίας οιδήματος στον λαιμό ή το στόμα.

Το δηλητήριο της μέλισσας είναι μια σύνθετη ουσία με υψηλό ποσοστό υγρασίας (πάνω από 80%), πικρή γεύση, όξινη αντίδραση και χαρακτηριστικό άρωμα.
Το κυριότερο συστατικό του δηλητηρίου είναι το πεμπτίδιο μελιτίνη, που όταν εισαχθεί μέσα στο ζωικό ιστό ελευθερώνει ισταμίνη από τα μαστικά κύτταρα  και αιμολύει (σπάζει) τα ερυθρά αιμοσφαίρια, προκαλώντας πόνο και πρήξιμο.
Το δηλητήριο περιέχει αρκετές ουσίες που είναι ενδιαφέρουσες από βιοχημικής και φαρμακολογικής σκοπιάς. Οι κυριότερες ουσίες είναι οι: μελιτίνη, απαμίνη, ισταμίνη, ντοπαμίνη, φωσφολιπάση Α, υαλουρπνιδάση.


Μέχρι σήμερα, το δηλητήριο μελισσών είναι αποδεκτό και νόμιμο ιατρικά στον δυτικό κόσμο για την απευαισθητοποίηση ατόμων που είναι υπερευαίσθητα (αλλεργικά) στο τσίμπημα των μελισσών. Όμως το δηλητήριο χρησιμοποιείται και σε διάφορα σκευάσματα για την αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και άλλων ασθενειών.
 Η ιδέα για τη  θεραπεία της ρευματοειδούς  αρθρίτιδας είναι πολύ παλιά και βασίζεται κατά ένα μέρος στο γεγονός ότι οι μελισσοκόμοι οι οποίοι δέχονται αρκετά τσιμπήματα σπάνια πάσχουν από την πάθηση αυτή.

Για την παραγωγή δηλητηρίου από τις μέλισσες αξιοποιείται η χρήση μικρής τάσης ηλεκτρικού ρεύματος καθώς προκαλείται στις εργάτριες μέλισσες η διάθεση να κεντρίσουν.
 Συγκεκριμένα, σε κυψέλες με βαθύ πυθμένα τοποθετείται ένα συρμάτινο πλέγμα που καλύπτεται με νάυλον και μπορούμε με αυτό να προκαλέσουμε ηλεκτρικό σοκ.


Οι ερεθισμένες εργάτριες κεντρίζουν το νάυλον, που επενδύει τη συσκευή και αφήνουν το δηλητήριο τους, χωρίς να χάνουν το κεντρί τους.
 Το δηλητήριο μαζεύεται σε κρυσταλλική μορφή επάνω σε γυάλινη πλάκα, που βρίσκεται κάτω από το νάυλον.
 Μέσα σε πέντε λεπτά της ώρας είναι απαραίτητο να μεταφερθεί η συσκευή στο πυθμένα άλλη κυψέλης. Με τη μέθοδο αυτή μπορεί να συλλεγεί 1 g ξηρού δηλητηρίου από 20 περίπου μελίσσια.

Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017

Οι «συζητήσεις» των μελισσών μέσα στις κυψέλες



Ενδείξεις και ευρήματα για την υγεία των μελισσών καθώς και για την κρίσιμη μείωση του πληθυσμού τους, δίνει ειδική πλατφόρμα με αισθητήρες και μικρόφωνα, που τοποθετείται μέσα στις κυψέλες και η οποία επιτρέπει στον ερευνητή να «ακούει» τις μέλισσες και τους τρόπους επικοινωνίας τους.


Την πλατφόρμα ανέπτυξε η Oldooz Pooyanfar, φοιτήτρια του πανεπιστημίου Simon Fraser της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά, η οποία καθημερινά μελετά και παρακολουθεί περισσότερες από 20.000 μέλισσες που στεγάζονται στις ειδικές κυψέλες.


Η συγκεκριμένη τεχνολογία επιτρέπει στην Pooyanfar να αποτυπώνει τους ήχους και τις συμπεριφορές των μελισσών μέσα στις κυψέλες, συγκεντρώνοντας σημαντικά στοιχεία για την καθημερινότητα και τη δράση τους.


Συγκεκριμένα, η φοιτήτρια ανέφερε στην ιστοσελίδα ScienceDaily πως «η βελτίωση της γνώσης σχετικά με τη δραστηριότητα των μελισσών είναι κρίσιμη, δεδομένης και της μείωσης κατά 30% του πληθυσμού τους την τελευταία δεκαετία στη Βόρεια Αμερική». Συμπλήρωσε, δε, πως η κατάρρευση των αποικιών δυστυχώς συνεχίζεται, και αυτή η κατάσταση επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον αγροτικό τομέα, καθώς δεν γίνεται σωστά η επικονίαση των καλλιεργειών».



Η συγκεκριμένη τεχνολογία καταγράφει και τη θερμοκρασία και την υγρασία της κάθε κυψέλης και μπορεί να δώσει πληροφορίες στον μελισσοκόμο για τυχόν απρόσμενες αλλαγές και ανωμαλίες στην ισορροπία του περιβάλλοντος, ώστε να ανταποκριθεί άμεσα.


Όπως δηλώνει η Oldooz Pooyanfar, «το έξυπνο σύστημα συλλογής πληροφοριών χρησιμοποιείται κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, καθώς μπορεί να παρέχει πιο αξιόπιστες πληροφορίες», ενώ θεωρεί πως οι υπάρχουσες μέθοδοι παρακολούθησης «παρέχουν ελάχιστες και καθόλου λεπτομερείς πληροφορίες και αυτό λόγω του συνεχούς ανοίγματος των κυψελών και της παρέμβαση στη ζωή των μελισσών καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου».


Πηγη  ypaithros.gr