Τα Ελληνικά Δάση

Το 25,4% της συνολικής έκτασης της Ελλάδας αποτελείται από δάση, καθιστώντας την τέταρτη σε δασικό πλούτο ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης.

Το συνολικό ποσοστό δασοκάλυψης φθάνει το 64 % . Από αυτό το 25,4 % καλύπτεται από δάση , το 25 % από δασικές εκτάσεις και το 13,6 % από βοσκοτόπους και άλλες εκτάσεις.


Χαρακτηριστικό της ελληνικής χλωρίδας είναι η μεγάλη εξάπλωση των αείφυλλων και σκληρόφυλλων φυτών όπως είναι το πουρνάρι , ο σχίνος , η κουμαριά , η αγριελιά κ.α. ανάμεσα στα οποία αναπτύσσονται πολλά αρωματικά είδη βολβόφυτα και θερόφυτα.
 Επίσης σε πολλές περιοχές κυριαρχούν οι βαλανιδιές οι οξιές , τα πεύκα, οι καστανιές.


Στην Ελλάδα υπάρχουν οι εξής ζώνες βλάστησης :


1. Βλάστηση Μεσογειακών περιοχών


ΘΑΜΝΩΔΕΙΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
Φρύγανα
Αποτελούνται από αραιούς χαμηλούς θάμνους με μικρά και συχνά χνουδωτά φύλλα αγκαθωτά κλαδιά, ανθεκτικούς στη θερινοί ξηρασία. (θυμάρι, αστοιβή, θρούμπα, ασφάκα, λαδανιά, λεβάντα, ρίγανη, ασμυριά κλπ)

Βλάστηση Μακί
Κυρίαρχα φυτά θάμνοι ύψους μέχρι 2-2,5 μέτρων με μικρά δερματώδη φύλλα (πουρνάρι, κουμαριά, σχίνος, φιλύκι, αριά, χαρουπιά ρείκια, μυρτιά, αγριελιά,δάφνη κλπ)

ΔΕΝΔΡΩΔΕΙΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
Μεσογειακά δάση κωνοφόρων (χαλέπιος πεύκη, θασίτικο πεύκο, καθώς και ελάχιστα δάση κυπαρισσιού και κέδρου)

2. Μικτά Δάση Φυλλοβόλων

Κυρίαρχο είδος η βελανιδιά (δρυς)

3. Ορεινά δάση κωνοφόρων

 Είδη κωνοφόρων που αντέχουν στο ψύχος όπως η μαύρη πεύκη , η κεφαλληνιακή ελάτη, η δασική πεύκη , το ρόμπολο και η υβριδογενής ελάτη, που συναντώνται στα βουνά της Πελοποννήσου και στη Β. και Κ. Ελλάδα.


4. Ηπειρωτικές κεντροευρωπαϊκές δενδρώδεις διαπλάσεις

Σε περιοχές με θερμοκρασίες κάτω των 0° C με βροχοπτώσεις από 600 μέχρι 1500 χιλιοστά . Διακρίνονται δύο ζώνες:
    
 H ζώνη που κυριαρχεί η πλατύφυλλη βελανιδιά και μερικές φορές η καστανιά (στις βόρειες οροσειρές της χώρας στην Πελοπόννησο και στη Στερεά Ελλάδα. Η ευθύφυλλη βελανιδιά κυριαρχεί στην ενδοχώρα της Ηπείρου, της Θεσσαλίας , της Μακεδονίας και της Θράκης)


Τα αμιγή δάση δασικής οξιάς
στις ορεινές περιοχές της Θεσσαλίας , της Ηπείρου και της Μακεδονίας πάνω από 700 και μέχρι τα 1700 μέτρα. Η ανατολική οξιά απαντά στην Ανατολική Μακεδονία μέχρι τη χερσόνησο του Άθω.

5. Υποαλπικά και αλπικά συστήματα

 Στις κορυφές των βουνών σε υψόμετρα πάνω από 1700 μ έως 2900 μ (έχρι κάποιο ύψος συναντάμε μεμονωμένα δένδρα και υψηλότερα τη θέση τους παίρνουν θάμνοι όπως η ξεραγκαθιά , η τετραγκαθιά ο κοινός αγριόκεδρος και η σκλήθρα καθώς και ποώδη φυτά που σχηματίζουν τα αλπικά λιβάδια.)

6. Υποτροπικά συστήματα

  Η υποτροπική βλάστηση συναντάται στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο φοινικόδασος του Βάι, κυρίως